Ode aan de natuur & sterrenkunde. Mooi!

Genre: ecoroman met een vleugje science fiction ****

Robin is een 9-jarig pienter kereltje met autisme. Als op korte tijd zowel zijn moeder als ook de hond van het gezin sterven, lijdt hij erg onder het gemis en leidt dit bij hem tot een toename van allerhande gedragsproblemen.

Het boek is geschreven vanuit het perspectief van zijn vader, een drukbezette astrobioloog die eveneens worstelt met de rouw om zijn vrouw. Plots staat hij alleen voor de uitdagende taak om zijn zoon zo goed mogelijk te ondersteunen en op te voeden. Theo wil zijn zoon niet allerhande farmaca laten voorschrijven, dit lijkt hem nefast voor het zich nog ontwikkelende brein van zijn jonge zoontje. Als toegewijde vader doet hij zijn uiterste best, maar gaandeweg wordt de situatie steeds penibeler. Een mogelijkheid tot deelname aan een experiment in neurofeedbacktherapie dient zich aan, misschien kan dit Robins isolement, angsten en lijdensdruk verminderen?

Een stukje tekst: Ik lag zo dicht bij hem dat ik voelde hoe zijn gedachten naar buiten raasden, het duister in. Zijn ogen stuiterden door de hemel, de ene ster na de andere. Hij schetste ze in zijn hoofd, stelde zijn eigen constellatie samen. Toen hij weer sprak, klonk hij klein maar wijs. 'Je moet niet verdrietig zijn. Vanwege de telescoop, bedoel ik.' Ik schrok van hem. 'Waarom niet?' 'Wat is groter denk je? De ruimte daarbuiten...?' Hij raakte met zijn vingers mijn schedel aan. 'Of de ruimte hierbinnen?' ''

Het boek pakte me al na de eerste bladzijden, de liefde voor natuur, sterrenkunde & science fiction spat van de pagina's - 3 onderwerpen die ik zelf heel fascinerend vind, dus ik was al gauw helemaal verkocht.

Het boek is een oproep tot meer bewustzijn en actie. Een aantal elementen zijn heel hedendaags en spiegelen zich herkenbaar in het verhaal (de Amerikaanse politiek, maatschappelijke en ecologische crises enz). Misschien is het voor sommigen 'a bit too much', maar ik ben volledig mee. Het verhaal is met momenten best grappig, zeker aandoenlijk & teder, interessant (weetjes over natuur en sterren). De verkennende uitstapjes naar (fictionele) planeten die vader en zoon ondernemen zijn een zoektocht naar leven ('where is everybody?') en gedreven door een drang naar overleven ... Ik vond het mooi, zowel de schrijfstijl als het verhaal.

Achteraf pas zag ik dat de schrijver Richard Powers reeds de Pulitzer-prijs gewonnen heeft met een ander boek 'Tot in de hemel'. Die staat nu ook op mijn to-read lijstje, eveneens erg benieuwd naar zijn andere boeken, want dit smaakt zeker naar meer!