Een kroniek van veel verloren levens
Reinier Heinsman, rechtenstudent in Groningen, heeft met ‘Vergeten is het grootste verlies’ een boek geschreven over zijn Hongaars-Joodse oma Lucienne Raap-Blumenthal (1937-2013). Zijn interesse in geschiedenis en een boekje dat zijn oma hem gaf met een getuigenis over haar verleden deden Reinier op zoek gaan naar meer. Hij bevroeg oudere familieleden en dook in archieven. Met als resultaat dit boek dat Lucienne graag zelf geschreven zou hebben. Daarom vertelt Reinier het vanuit haar perspectief. Het verhaal gaat over leven en dood van de mensen die dicht bij haar stonden.
De ouders van Lucienne waren Hongaarse joden die voor de Tweede Wereldoorlog naar Antwerpen trokken. Antwerpen was toen een geliefde bestemming voor duizenden migranten. Sommige joden zagen hun toekomst in België, anderen waren onderweg naar Noord- of Zuid-Amerika. De meeste familieleden in België sloegen nog voor de deportaties op de vlucht of waren al ondergedoken. Sommigen werden vanuit Mechelen gedeporteerd naar Auschwitz, anderen vanuit Cluj in Roemenië. Degenen van de familie die naar het zuiden van Frankrijk waren gevlucht, gingen daar in onderduik, werden geïnterneerd in Franse kampen of sloten zich aan bij het Franse verzet. Het deel in het boek van na de oorlog laat zien hoe ook joodse mensen aan de heropbouw begonnen. Reiniers zoektocht voert hem naar de Habsburgse dubbelmonarchie, Transsylvanië en Oekraïne, naar de Joodse gemeenschap van Antwerpen en Brussel, naar de vluchtelingenkampen in de Franse Pyreneeën en naar het vernietigingskamp van Auschwitz. Zijn reis eindigt in Amsterdam, waar Lucienne na heel wat omzwervingen na de Tweede Wereldoorlog een nieuw leven opbouwt. Vergeten is het grootste verlies is een kroniek van veel verloren levens en een herwonnen toekomst. Mensen verdwijnen, verhalen verzinken in vergetelheid, families verbrokkelen. Maar de namen blijven altijd bestaan...Het boek is geen fictie en geen complete non fictie maar wel faction. Het grootste deel van de feiten zijn waargebeurd en daar is grondige research voor gedaan, de gaten die her en der overbleven zijn opgevuld door de auteur. Vergeten is het grootste verlies is een bijzonder knap en aan iedereen aan te raden boek!
De ouders van Lucienne waren Hongaarse joden die voor de Tweede Wereldoorlog naar Antwerpen trokken. Antwerpen was toen een geliefde bestemming voor duizenden migranten. Sommige joden zagen hun toekomst in België, anderen waren onderweg naar Noord- of Zuid-Amerika. De meeste familieleden in België sloegen nog voor de deportaties op de vlucht of waren al ondergedoken. Sommigen werden vanuit Mechelen gedeporteerd naar Auschwitz, anderen vanuit Cluj in Roemenië. Degenen van de familie die naar het zuiden van Frankrijk waren gevlucht, gingen daar in onderduik, werden geïnterneerd in Franse kampen of sloten zich aan bij het Franse verzet. Het deel in het boek van na de oorlog laat zien hoe ook joodse mensen aan de heropbouw begonnen. Reiniers zoektocht voert hem naar de Habsburgse dubbelmonarchie, Transsylvanië en Oekraïne, naar de Joodse gemeenschap van Antwerpen en Brussel, naar de vluchtelingenkampen in de Franse Pyreneeën en naar het vernietigingskamp van Auschwitz. Zijn reis eindigt in Amsterdam, waar Lucienne na heel wat omzwervingen na de Tweede Wereldoorlog een nieuw leven opbouwt. Vergeten is het grootste verlies is een kroniek van veel verloren levens en een herwonnen toekomst. Mensen verdwijnen, verhalen verzinken in vergetelheid, families verbrokkelen. Maar de namen blijven altijd bestaan...Het boek is geen fictie en geen complete non fictie maar wel faction. Het grootste deel van de feiten zijn waargebeurd en daar is grondige research voor gedaan, de gaten die her en der overbleven zijn opgevuld door de auteur. Vergeten is het grootste verlies is een bijzonder knap en aan iedereen aan te raden boek!