Eyeopeners.

Spiegeldoolhof. Reflecties op zelfbedrog. Door Jia Tolentino.

Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik de cover echt prachtig vind. Mooi om te zien en passend bij het onderwerp.

De ondertitel vat het boek goed samen: Reflecties op zelfbedrog. Tolentino spiegelt ons en zichzelf voortdurend ideeën/meningen/opinies voor die ze bevestigt/countert/weerlegt en opnieuw bekijkt. Om daarna finaal toe te geven dat ze het ook niet weet. Iets dat misschien wel eigen is aan de complexe wereld waarin we leven. Hoe meer je kritisch nadenkt, hoe meer je beseft dat wat vandaag waar is, het morgen niet meer kan zijn.

Of Tolentino het nu heeft over het huwelijk, verkrachtingen op campussen, trollen op internet of heldinnen in de literatuur, steeds heeft ze een schat aan onderbouwde (zie de bibliografie) meningen/feiten/kanttekeningen klaar. Die ze op een boeiende, intelligente wijze opschrijft en met ons deelt.

Haar wereld gaat van Britney Spears over Amy Winehouse tot Sylvia Plath. Ze springt van Jo March over Katniss Everdeen tot Simone De Beauvoir.

Ik ben het niet altijd met alles dat ze schrijft eens, vaker wel dan niet, en soms voelde het lastig om aan mijzelf toe te geven dat ik dingen al jaren door een foute bril bekeek. Soms kon ik alleen maar denken dat ik bepaalde onderwerpen die ze aanhaalde dieper wil aansnijden, er nog meer over wil nadenken. Na het dichtslaan van dit boek ben je nog niet klaar, en dat is wat een goed boek doet. Ik heb 1000 dingen onderlijnd, nog genoeg stof tot nadenken dus. En herlezen.

352 pagina’s die blijven na smeulen; merci Jia!