een onvergetelijk verhaal over liefde, kunst

Leonora Carrington is in 1937 een twintigjarige op de rand van onafhankelijkheid en ontdekt haar eigen creatieve krachten als schilder, wanneer ze in een turbulente, gepassioneerde liefdesrelatie terechtkomt met Max Ernst, een joods getrouwde kunstenaar die zesentwintig jaar ouder is. Vastbesloten om zich te bevrijden van de verwachtingen van de hogere klasse van haar familie, volgt ze hem naar Parijs, waar ze wordt opgenomen in de levendige, revolutionaire wereld van studio's en cafés, waar opkomende visionairs van de surrealistische beweging, zoals Andre Breton, Pablo Picasso, Lee Miller, Man Ray en Salvador Dali, conventionele benaderingen van kunst en leven uitdagen. Geïnspireerd door hun vrijheid begint Leonora te experimenteren met haar eigen werk, waarbij ze levendige verhalen over haar jeugd op doek vertaalt en erkenning krijgt onder haar eigen naam – Maar dan komt plotseling de schaduw van oorlog en bezetting zich over Europa begint te verspreiden en er verschijnen krantenkoppen die Max en zijn kring aanklagen als 'gedegenereerd'.Gedwongen om Frankrijk te ontvluchten, worden Max en Leonora gescheiden, maar beiden beginnen aan opmerkelijke reizen die hen zullen vormen als kunstenaars en individuen. Op de vlucht voor een interneringskamp zoekt Max de hulp van Peggy Guggenheim, die kunstenaars helpt ontsnappen aan de nazi's, terwijl Leonora, ooit gevangen in een Spaans gesticht, haar identiteit begint op te eisen en de stille, innerlijke kracht ontketent die haar uiteindelijk tot een van de meest invloedrijke vrouwen van haar tijd zal maken.Tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog verschuift de roman tussen de perspectieven van Leonora; Max Ernst, haar minnaar en mede-surrealist; en Peggy Guggenheim, de kunstverzamelaar.Leonora in the Morning Light is gebaseerd op ware gebeurtenissen en historische figuren en is een onvergetelijk verhaal over liefde, kunst en lotsbestemming dat een twintigste-eeuwse heldin op haar rechtmatige plaats herstelt.Carters lyrische en poëtische proza belichaamt vaak de vreemde, zenuwslopende kwaliteiten van het surrealisme. Gedurende de hele roman mediteert Carter prachtig over de unieke moeilijkheden om een vrouwelijke kunstenaar te zijn. Tegen het einde kijkt Leonora naar een schilderij van Frida Kahlo als ze een angstig besef heeft over Kahlo: "Ze verbergt niets. Om de meester te worden, heeft ze de muze gedood. Zo simpel is het." Leonora wil niet langer alleen een muze zijn, maar de kunstenaar en meester.Een knappe historische roman over liefde, kunst en oorlog en vooral een hommage aan de vrouwelijke kunstenaar die heel sterk de evolutie van muze tot een kunstenaar van krachtig provocerende feministische expressie in beeld brengt !.