Kijk uit met wat je wenst...
Addie groeit op in een klein dorp in Frankrijk en ziet het niet zitten te moeten trouwen en haar leven te slijten in de beperktheid van het dorp en de verwachtingen van haar tijd. Ze wil vrij zijn en de wereld zien. Op de dag dat ze zou moeten trouwen, smeekt en bidt ze tot alle goden die het maar willen horen. Maar pas op wat je vraagt en wie gehoor geeft aan je roep in het donker...
De Duisternis geeft haar waarnaar ze zo hevig verlangt. Ze zal vrij zijn en eeuwig leven, maar ook iedereen zal haar meteen terug vergeten. In deze nieuwe realiteit moet Addie al haar vindingrijkheid aanboren om te overleven. Want hoe leid je een leven in eenzaamheid, als iedereen je meteen vergeet, als je met niemand een relatie kan opbouwen? Wie ben je als niemand je (her)kent?
Gaandeweg leert ze hoe ze haar stempel kan nalaten, door als een muze kunstenaars te inspireren. Want ideeën zijn sterker dan herinneringen. En op een dag, als ze al 300 jaar leeft, komt ze iemand tegen en verandert alles...
In dit prachtig geschreven verhaal word je helemaal meegezogen met de belevenissen van Addie. Ik kon niet stoppen met lezen. Addie is een inspirerend personage en we krijgen flarden van 300 jaar geschiedenis mee op verschillende continenten. Tegelijk zet het je aan het denken over wat vrijheid is en over het belang van relaties: mensen die je kennen en zien, waarbij je thuis bent en je iets kan opbouwen. Het boek is tegelijk een ode aan het leven in het moment, omdat dat - ook al leeft ze meer dan 300 jaar - alles is wat Addie heeft.
Het is best een lijvig boek, maar wel één van de meest meeslepende boeken die ik het afgelopen jaar gelezen heb. Aanrader!
Synopsis
Frankrijk, 1714: Addie LaRue is een wanhopige jonge vrouw die een deal met de duivel sluit, waardoor zij het eeuwige leven krijgt, met als gevolg dat niemand zich haar herinnert, totdat ze 300 jaar later Henry ontmoet.
