Boeiend

De gelijktijdigheid der dingen. Door: Frouke Arns.

Het eigenlijke verhaal is klein, en kort samen te vatten: op een steenkoude winternacht steekt Nizar (een jonge man gevlucht uit Syrië) per fiets de grens tussen Rusland en Noorwegen over. Uitgeput belandt hij bij de oude vrouw Helena. Zij vangt hem op, lapt zijn koortsige lichaam op en daarna eindigt het boek. (En blijft de lezer met veel vragen over hoe het verder gaat…)

Maar deze kleine verhaallijn herbergt veel meer kleine en grote verhalen: het pijnlijke verleden van Helena als ‘Heimatvertriebene’, de kleurrijke kindertijd van Nizar, het ontstaan van de relatie tussen Helena en Leif en hun verhuis naar Noorwegen, de sneeuwuil die overal boven zweeft en ziet hoe alles verandert, het korte leven van Andor,…

Arns schreef 230 pagina’s vol betoverende details: kleurrijke mozaïeken, dansende bijen, initialen stiekem gekerfd in hout, de overweldigende geur van eucalyptus, de goudgele kleur van honing,… Het verleden manifesteert zich in het heden, dat an sich gekleurd is door het verleden. Herinneringen roepen vragen, spijt en weemoed op.

In weinig pagina’s weet Arns een grootse wereld te scheppen en veel onuitgesproken te vertellen. Maar bovenal is dit een diepmenselijk verhaal: iets in een ander herkennen, je er voor open stellen, elkaar begrijpen, soms zelfs zonder eenzelfde taal te spreken. Je hart openen voor iemand anders en zo ook voor jezelf. Een mooi poëtisch debuut.