Een roadmovie om je vingers bij af te likken

Een zwaarlijvige auteur, levensgenieter pur sang en zijn Russische vriendin, een journaliste, besluiten samen op de fiets naar Rome te trekken. Ze zijn niet getraind. Zij rijdt op een mountainbike, waarvan het belangrijkste kenmerk is dat hij geel is. Hij op een tweedehands op de kop getikte Batavus. Zonder voorbereiding gaan ze op pad.

Hoe die heuvels te bedwingen? Onderweg stelt de auteur telkens zijn filosofie van de heuvel bij. Wat hij vooral ontdekt: hoe meer je jezelf een concreet doel stelt, hoe meer je verlangt om ergens te geraken, hoe lastiger het wordt. Je kan maar beter genieten van de reis op zich en je laten verrassen door wat komt. Dat kan het meisje op de gele fiets als de beste: hoe onvoorspelbaarder, hoe uitzinniger, hoe meer ze in haar nopjes is. Elke late namiddag of avond strandt het duo met 1 of meer karaffen wijn op een terras, elke etappe moet gevierd. Vaak fietsen ze daarna nog een uur of 2 verder - je vraagt je af hoe ze daarin slagen.

Het boek leest erg vlot. Het is een roadmovie, elke dag is een hoofdstukje. Je krijgt de weersomstandigheden mee, de dorpjes die ze passeerden en het aantal afgelegde kilometers. Je krijgt echt bijna zin om deze rit zelf te ondernemen.