spiegel en spiegelbeeld krijgen een betekenisvolle functie

" Allerliefste, ek stuur vir jou 'n rooiborsduif want niemand sal 'n boodskap wat rooi is skiet nie. Ek gooi my rooiborsduif hoof in die lug en ek weet al die jagters sal dink dis die son"

Breyten Breytenbach (Zuid-Afrika, 1939) is een veelvuldig bekroond dichter, prozaïst en beeldend kunstenaar. In 1962 vestigde hij zich in Parijs, waar hij twee jaar later als dichter debuteerde en zich als schilder verder ontwikkelde. Bij een bezoek aan zijn geboorteland in 1975 werd hij gearresteerd wegens ‘politiek terrorisme’. Over zijn zeven jaar durende gevangenisschap schreef hij zijn roman De ware bekentenissen van een witte terrorist (1984). In 2008 ontving Breyten Breytenbach De Hans Berghuisstok voor Poëzie en de Hertzog-prijs 2008, de meest prestigieuze literaire prijs van Zuid-Afrika. De Hertzog-prijs werd hem toegekend voor Die windvanger. In 2009 kreeg Breyten Breytenbach de eervolle Max Jacob Prize voor zijn poëzie. In 2017 werd hij bekroond met de Zbigniew Herbert International Literary Award. Tot zijn rijke oeuvre behoren Sporen van een kameleon, Denkend Vuur, De ongedanste dans, Met andere woorden en Lady One: 99 liefdesgedigte. In 2006 verscheen bij uitgeverij Podium zijn schrijversboek Intieme vreemde, deel één van het vierluik ‘The Middle World Quartet’. Het tweede deel van dit vierluik, Woordvogel, verscheen in 2008, het derde deel, Berichten uit de Middenwereld, in 2010. Het slotdeel moet nog verschijnen. In 2007 verscheen daarnaast De windvanger, een royale keuze uit zijn oude en nieuwe gedichten. Tien jaar later verscheen De zingende hand (2017), met daarin een keuze uit zijn poëzie van het afgelopen decennium. 25 liefdesgedichten die iedereen gelezen moet hebben Ter ere van de tachtigste verjaardag van Breyten Breytenbach maakte de Zuid-Afrikaanse schrijver Charl-Pierre Naudé een uitvoerige selectie van de liefdesgedichten uit zijn ontzagwekkende eoeuvre. De 25 mooiste liefdesgedichten uit deze verzameling zijn gebundeld in Allerliefste. Het is een prachtige bundel vol krachtige visuele verbeelding en een rijk eclectisch gebruik van metafoor . Zijn belangrijkste thema's zijn de noodzaak van ontbinding en dood in de natuurlijke wereld en zijn eigen ontberingen en lijden als een gevangene en als een verbannen dichter die verlangt terug te keren naar zijn thuisland . Breytenbach theoretiseert een 'epistemologie van het lezen', waarbij het intuïtieve vermogen van de lezer - meer dan het cognitieve - richting geeft aan het creëren van betekenis, en waarbij de betekenende waarde van de metafoor de logische betekenis overstijgt. Met het besef van de onmogelijkheid om de werkelijkheid af te beelden door middel van het poëtische woord, krijgen spiegel en spiegelbeeld een betekenisvolle functie.