Voor wie kwam het Zuiderzinnen-publiek en welke boeken raden ze aan?

Ik ben leerkracht taal en communicatie en met mijn leerlingen van het vijfde en zesde jaar komen wij de organisatie ondersteunen. Zo staan ze mee in de backstage om de artiesten te onthalen, maar ook hier om de mensen te informeren dat wanneer ze een ticket voor het KMSKA kopen, ze ook een ticket voor ZuiderZinnen krijgen. Ik wil zelf ook nog wel een aantal mensen zien zoals Geert Van Rampelberg en Uwe Porters, maar ik kijk nog wel verder op het programma waar ik nog naar toe ga.

Ik ben niet zo’n fervent lezer, ik doe het op zich wel graag, maar krijg het momenteel niet in mijn routine. In het verleden was ik wel een grote fan van de thrillers van Nicci French.

Ik ben coördinator van de SchrijversAcademie bij Creatief Schrijven en onze studenten komen hier optreden op het debutantenpodium. Ik zit daar wel de hele namiddag vast, dus voor mij is er geen mogelijkheid om naar andere optredens of evenementen te gaan kijken.

Ik tip graag Een honger van Jamal Ouariachi, een boek dat iedereen moet gelezen hebben. Het is een boek dat op dit moment héél relevant is!

Mijn gewezen echtgenoot was Jef Staes, toch een groot bezieler van alles wat met literatuur te maken had in het Antwerpse. En deze namiddag treden de StaesBroers op, extra reden om hier aanwezig te zijn.

Wel, ik raad een primeur aan, die binnen een goede maand gaat uitkomen: de nieuwe bundel van de StaesBroers, Bambi & The Big Fuck-Up die op het Crossing Border-festival voorgesteld zal worden.

Wel, ik heb hier een afspraak voor een brunch in de buurt en passeerde hier, dus ik wilde wel eens zien wat hier gaande was. En het lijkt me wel boeiend, ik heb hier al toffe dingen gezien!

Ik ben niet zo’n grote lezer en heb het ook wat lastig om te onthouden wat ik gelezen heb, maar wat me laatst wel heeft bezighouden was Averij van Robbert Welagen. Het gaat over iemand die kanker krijgt, dus een onderwerp dat ieder van ons kan beroeren. Het was interessant dit te lezen vanuit het standpunt van de hoofdpersoon.

Vorig jaar zijn we hier per toeval beland en nu zijn we terug, we hebben het programma vastgepakt en gaan nu bekijken naar wie en waar we gaan kijken. We gaan wellicht sowieso naar PlayZuid om daar een aantal zaken mee te maken.

Het laatste boek dat ik las was Het geschenk van Gaea Schoeters over de olifanten die Berlijn veroveren en dat was geweldig!

Ik kom voor de essentie van ZuiderZinnen, het feit bezig te kunnen zijn met woord en taal en daar nieuwe dingen over te kunnen ontdekken, los van wat ik al ken. Ik kom ook wel voor een aantal schrijvers, zo wil ik graag Saskia De Coster, dichteres Billie Vos en Annelies Verbeke zien. Verder ben ik mijn programma nog wat aan het samenstellen.

Er zijn er zoveel goede boeken hé, ik heb al zoveel mooie dingen gelezen. Zo heb ik dit jaar zeer graag Jean-Baptiste Andrea gelezen. Maar als tip ga ik toch voor Zijde van Alessandro Barrico. Het is een zacht, poëtisch boek en de beeldtaal die daarin gebruik wordt is heel verhalend. De versie die ik heb bevat dan ook nog fantastische illustraties van Rebecca Dautremer. Geweldig boek waar ik steeds weer naar teruggrijp!

We waren hier in de buurt, in de Patine, iets gaan drinken en zagen dat hier vanalles aan de gang was, dus dan zijn we maar eens komen kijken. De mensen van het onthaal hebben ons ingelicht over wat er te doen is, en nu de inkom voor studenten gratis is, gaan we dadelijk een kaartje halen en ontdekken wat er nog allemaal te doen is vandaag.

We zijn zo geen lezers, maar ik ben nu recent begonnen in een boek over zelfzekerheid, wat kadert in een project om wat aan mezelf te werken. Ook het boek Onder de sterren van Virginie Grimaldi ligt op het nachtkastje, een boek dat heerlijk aansluit bij wat ik in mijn eigen leven ervaar.

Ik ben hier vandaag als spreker, ik kom niet iets voorlezen of voordragen uit mijn eigen boek, maar ik heb iets speciaal gemaakt dat beter past hier vandaag. Maar dan nog zijn de mensen bang voor wat ik ga zeggen … Mijn exposé stelt de vraag: ‘Zijn wij nog wel mens in een wereld die steeds artificiëler wordt?’. Ik werk hiervoor vanuit een stuk poëzie van Axel Daeseleire: Ik draag demonen als een hoed van wind en wolken/Ik heb in het hoofd een brein/En bovenal het mijn.

Als het mag, dan wil ik graag mijn laatste boek, The Learning Mindset, even in de kijker zetten. Het gaat over hoe we door neuroscience en de liefde voor de mens te begrijpen, steeds verder kunnen leren als mens, als individu en als maatschappij.

Ik kom hier steeds terecht via mijn echtgenoot Tony, die het kraampje van Antwerpen Leest bemant, maar het is uiteraard de literatuur an sich die me naar hier roept. We zijn net terug van vakantie, en voor de eerste keer heb ik me hier helemaal niet op voorbereid. Ik ga me laten verrassen.

Recent las ik Denken met microben van Kristien Hens. Ik ben met een illustratieproject bezig voor een wijngaard in Italië en zo geraakte ik totaal gefascineerd door microben en de invloed die zij hebben op ons leven. Het boekje gaat heel erg over ‘kijk eens voorbij wat je ziet’, superboeiend.