SamenLezen: zinnen die verbinden

8 november 2022

Door Evelyn Mérida, aka Mephis

"HET WOORD IS EEN GEBEURTENIS. ER KAN IETS GEBOREN WORDEN. EEN WOORD DAT HET HART RAAKT, VERANDERT HET HART." PHIL BOSMANS

Samenlezen, dat is samen met andere mensen verhalen en gedichten lezen, erover praten, herinneren, mijmeren, genieten. En groeien, eerst onbewust, dan steeds bewuster. Als we Samenlezen, laten we verhalen en gedichten binnenkomen en delen we met de anderen wat die teksten met ons doen. We verbinden woorden met onze eigen ervaring, en met onszelf.

Samenlezen is een veilige haven: mensen mogen luisteren, zwijgen, praten, achteroverleunen… En ook al kennen ze elkaar nog niet, ze delen altijd meer dan ze vooraf wisten.

Dit staat er te lezen op de website van Ilona Plichart. Deze geëngageerde leesbevorderaar heeft al meer dan tien jaar ervaring in het begeleiden van groepen en is zelf gepassioneerd door boeken. Zij is ongetwijfeld de geschikte persoon om een bonte groep van tien mensen (ook jongens van 13 jaar lezen liever dan achter een scherm te zitten) samen te brengen en de avond in goede banen te leiden.

Zonder pretentie maar met de intentie om het leesplezier te bevorderen en het engagement om de saamhorigheid tussen buurtbewoners te stimuleren, is er dinsdagavond om de twee weken SamenLezen in bibliotheek Arena. Dit gebouw zit verscholen tussen bomen, geflankeerd door een Dienstencentrum en een Sporthal met dezelfde naam.

Ik moet slechts 350 meter van bij mij thuis tot aan de locatie wandelen, daarom beslis ik om het een kans te geven en deel te nemen aan een sessie. Al vanaf ik mijn eerste stappen in de bibliotheek zet voelt het als thuiskomen. De ontvangst is uiterst hartelijk en ik krijg een drank aangeboden. Ik vraag koffie en ga bij de andere deelnemers zitten.

De teksten zijn verscheiden, van een hebzuchtig gezin dat failliet gaat, Japanse vrouwen die een nieuw leven zoeken in de Verenigde Staten tot een mislukte appeltaart. Paragraaf per paragraaf leest Ilona voor en krijgen wij de tijd om de woorden te laten bezinken en onze indrukken hierover te delen met de groep, steeds met respect voor elkaars mening. Maar niets zeggen mag ook. De avond eindigt naar goede gewoonte met een gedicht.

Terug thuis sta ik even stil bij de emoties die deze bijenkomst heeft teweeggebracht. Bij het woord SamenLezen dacht ik aan een specifieke doelgroep (mensen die het lezen niet gewoon zijn) en ging ik ernaartoe met de bedoeling om zelf begeleider te worden en mijn passie voor literatuur te delen met wie hiervoor openstaat.

Ik ging met de gedachte om deze avonden als voorbereiding op mijn opleiding als begeleider te beschouwen. Maar ook als deelnemer haal ik voldoening aan deze literaire bijeenkomst. Dinsdag om de twee weken heb ik mijn vaste afspraak in Bibliotheek Arena. Leuke bijkomstigheid is dat ik niets hoef voor te bereiden en gewoon kan genieten van de teksten en mensen kan ontmoeten.

De liefde voor lectuur is mij met de paplepel ingegeven maar ik lees graag op mijn eigen tempo en mijn eigen voorkeur (ik heb een eclectische smaak). Bij een leesclub zal ik mij niet aansluiten maar als sociaal wezen hou ik om contact te leggen met mensen. Met SamenLezen kan ik beide combineren. En je leert er schrijvers kennen, ik had nog niets van de Pools-Amerikaanse auteur Czeslaw Mislosz gelezen.

Een avond volstaat niet om mijn medelezers te leren kennen. Achter iedere persoon schuilt een verhaal, met vreugde en verdriet. Maar dat maakt niet uit, ik voel meteen de verbondenheid en de liefde voor het geschreven woord. En het klopt, na zo’n bijeenkomst groei ik of zoals Phil Bosmans het schreef, “een woord dat het hart raakt, verandert het hart”.

Ben je geprikkeld en wil je proeven van dit concept, dan is er op zaterdag 19 november het vertelfestival Antwerpen Vertelt in Permeke. Van harte welkom. In de link hieronder ontdek je het volledig programma:

https://www.antwerpenleest.be/...