Op boekendate bij stadslezers Nick, Els, Nathalie, Patrick, Wendy en Tony
Door Wendy Struyf en Michelle Smets.
Antwerpen Leest bestaat vier jaar! Op zaterdag 27 april vieren we deze hoogdag graag samen met jullie, met het Boekentip-ontbijt te Permeke. Tijdens ‘boekendates’ kan je in gesprek gaan met enkele stadslezers die hun tips delen over hun favoriet genre. Antwerpen Leest-redacteur Tony geeft een spoedcursus schrijftips. En om het feestje mooi af te sluiten komen auteurs Esohe Weyden en Erik Vlaminck vertellen over hun favoriete boek. Antwerpen leest-redactrices Wendy en Michelle gingen al eens polsen bij de boekentippers over wat we van hen kunnen verwachten. Conclusie: het worden ongetwijfeld gepassioneerde gesprekken bij de koffiekoeken!
Nick van de Vel: non-fictie en maatschappij
Stadlezer Nick heeft een échte leeskamer, een kamer waar technologie geen toegang krijgt. Nicks zondag staat gelijk aan koffie, een boek, een dekentje en het mag zeker regenen.
Waar is de liefde voor lezen ontstaan?
Mijn vader las zelf niet, maar hij moedigde lezen altijd aan. Ik ben zelf van de Harry Potter generatie, deze verhalen hebben me nooit losgelaten. Al ligt het nu wel moeilijk voor mij, de auteur J.K. Rowling is van haar voetstuk is gevallen door haar uitspraken rond trans personen. Ondanks dat dubbele gevoel, is de liefde voor lezen toch ontstaan bij Harry Potter.
Waarvoor kunnen de lezers bij jou terecht op 27 april?
Vooral non-fictie boeken en maatschappij, de stadslezers kunnen ook wel wat filosofie verwachten en er zit zeker een boek tussen over dinosaurussen.
Waar komt de fascinatie voor het thema ‘non-fictie en maatschappij’ vandaan?
Ik had al vrij snel door dat onze maatschappij met een structurele ongelijkheid kampt. De rijken worden rijker en een groot deel van de wereldbevolking blijft in armoede leven. Ik heb ook meer en meer een vorm van structureel racisme gezien in mijn nabije omgeving. Zelf heb ik er als witte man geen last van gehad, maar ik kan er mijn ogen niet voor sluiten. Als je de maatschappij wil veranderen of een rol wil opnemen binnen dat debat, is het belangrijk dat je de maatschappij begrijpt.
Welk boek moet op ieders boekenplank staan?
Het boek 'Les Misérables' van Victor Hugo, ik heb het verhaal vrij jong gelezen, misschien iets te jong. Bij mij heeft het een zeker activisme aangewakkerd. Ik heb het boek al twee keer herlezen, het is een prachtig verhaal.
Met welke auteur zou je eens graag in gesprek gaan?
De reeds overleden auteur Hannah Arendt, haar denken wijkt af met dan van mijzelf, maar dat maakt haar niet minder interessant. Je kan zeggen dat ik een zekere haat-liefde verhouding heb met deze auteur. Ik denk dat hier heel interessante gesprekken van kunnen komen. En om een levende auteur te noemen, Dirk De Wachter. Zijn boeken neem ik vaak vast in tijden dat het wat moeilijker gaat.
Els Van Haute: vrouwen, vrouwen, vrouwen!
Stadslezer Els leest op elk moment van de dag, in de tram, tijdens haar lunch. Vorig jaar las Els maar liefst 200 boeken, haar voorliefde gaat uit naar fysieke boeken.
Waar is de liefde voor lezen ontstaan?
Die liefde gaat ver terug. Ik kan me de eerste liefde eigenlijk niet meer herinneren, lezen doe ik al heel mijn leven. Bij ons thuis werd er ook veel gelezen. Mijn tante was bibliothecaris, ik mocht al snel mee naar de bibliotheek. Ik was verkocht vanaf het eerste boek dat ik in handen had.
Waarvoor kunnen de lezers bij jou terecht op 27 april?
Mijn thema is vrouwen, ik lees bewust enkel verhalen van vrouwelijk schrijvers. Alles van vrouwen, dus het genre is heel breed: van poëzie, fictie, non-fictie, kinderboeken als het maar geschreven is door een vrouwelijke pen. Er zijn keiveel goede boeken geschreven door vrouwen.
Van waar komt deze fascinatie voor boeken van vrouwelijke auteurs?
De aandacht gaat nog meer naar mannelijke schrijvers, de vrouwelijke schrijvers krijgen nog altijd te weinig aandacht. Ik ben als statement boeken gaan recenseren van schrijfsters. Als je aan mensen in het boekenvak vraag om een boekenlijstje samen te stellen, zullen er altijd meer mannelijke schrijvers op dat lijstje prijken. Ik vind dit zo jammer. Uiteindelijk zouden we niet moeten zeggen dat we ‘vrouwenboeken’ lezen, we bestempelen de boeken van een mannelijke pen, ook niet als ‘mannenboeken’.
Welk boek moet op ieders boekenplank prijken?
Dat verandert bij mij regelmatig. Dit jaar heb ik 'Eva' van Cat Bohannon gelezen. Het is een inspirerend verhaal die de geschiedenis van de mens bekijkt vanuit het vrouwelijk lichaam. Je krijgt een hele andere kijk op het ontstaan van de mens.
Met welke auteur zou je eens graag in gesprek gaan?
Maggie Nelson, zij schrijft heel fascinerend, poëzie, fictie en non-fictie. Ze heeft mijn blik op de wereld verruimt. Ik zou veel van haar kunnen leren.
Nathalie Brouwers: romans en kortverhalen
Stadslezer en blogger Nathalie geeft haar gelezen boeken cadeau aan de Oxfam Bookshop of aan de Kringloopwinkel. Haar boodschap is: ‘Boeken moeten leven en gelezen worden!’
Waar is de liefde voor lezen ontstaan?
Als kind zat ik vaak in mijn eigen hoekje en hield ik vooral mezelf dus bezig. Vanaf het begin van mijn herinneringen had ik vanaf dat ik kon lezen altijd wel een boekje vast, bv de Tiny-boekjes, later ook verschillende jeugdboeken, avonturenboeken zoals 'De vijf' en andere. Als tiener en begin twintiger heb ik niet altijd even veel gelezen, maar tijdens en na mijn hogere studies is die leeslust weer teruggekomen, en begon ik ook met het kopen van m’n eigen boeken.
Waarvoor kunnen de lezers bij jou terecht op 27 april?
Fictie, zowel wat langere romans als novelles en kortverhalen over sociaal-maatschappelijke thema's en/of een persoonlijke ontwikkeling.
Waarom heb je gekozen voor dit genre?
Ik ben een veellezer: ook non-fictie en thrillers heb ik altijd al gelezen. De non-fictie komt echter al een tijdje te hard binnen, en het is niet dat fictieve verhalen om de wereld te kunnen begrijpen ook geen waarheid bevatten. Dikwijls wordt het zelfs universeler en behapbaarder op die manier. De laatste jaren, eigenlijk sinds de lockdown, greep ik ook meer naar kortverhalen omdat ik me niet altijd meer kon focussen op een langer boek. Ook poëzie ben ik meer beginnen lezen om de wereld rondom mij en mijn eigen emoties beter te leren begrijpen.
Wat moet een boek binnen dit genre zeker bevatten?
Mededogen, subtiliteit, en meerdere lagen. Een beetje dystopisch of een absurd boek, of een boek met een hoek af mag zeker ook voor mij. Ik ben zelf op zoek om verder te leren en te groeien. Stadslezers die zich hierin herkennen, mogen de titels die mij daar al bij geholpen hebben, zeker komen checken. Én mij tegelijkertijd doorgeven wat zij zoal gelezen hebben.
Welk boek moet op ieders boekenplank prijken?
Da’s een moeilijke. Ik ben ook altijd al geëvolueerd in mijn smaak. Boeken die ik niet snel zal vergeten, zijn bv 'Suikerspin' van Erik Vlaminck, de graphic novel 'MAUS' van Art Spiegelman, 'Congo' van David Van Reybrouck, 'On Connection' van Kae Tempest. En de gedichtenbundels van Bart Moeyaert! Gelukkig lees ik tegenwoordig ook meer vrouwen én mondialer om de vele (Belgische) mannelijke auteurs op mijn boekenplanken wat in evenwicht te houden. (lacht)
Met welke auteur zou je graag eens in gesprek gaan?
Met een aantal auteurs had ik al weleens een kort gesprekje na een interview of een lezing. Met sommige bekende auteurs zou ik niet direct in gesprek durven gaan, vrees ik. Maar die hou ik liever voor mezelf. (lacht) Met de Duitse Juli Zeh en Jenny Erpenbeck, de Ierse Claire Keegan en de Engelse schrijver Max Porter zou ik graag eens spreken over hun werk. Ik las al verschillende titels van deze auteurs die me tot nadenken stemden!
Patrick Nys: strips
Stadslezer Patrick deelt op 27 april met veel enthousiasme zijn liefde voor strips met jullie. Hij verzamelt al meer dan 50 jaar stripverhalen, die hij vrijwel allemaal gelezen heeft. Van nog onvoltooide reeksen wacht hij tot het laatste album verschenen is zodat hij de hele reeks in één keer kan bingen.
Waarvoor kunnen de lezers bij jou terecht op 27 april?
Voor tips over strips uiteraard 😊
Van waar komt de fascinatie voor strips bij jou vandaan?
Bij mij hangt dat samen met de vraag waar mijn liefde voor lezen ontstaan is. Toen ik 6 jaar was en net begon te lezen, gaf mijn moeder me een stapel strips cadeau (Suskes en Wiskes, Neros enz..) die voordien van mijn overleden zusje waren dat ik nooit gekend heb. Op dat moment ging er voor mij een hele nieuwe wereld open die ik tot vandaag nog koester en van mij een grote stripverzamelaar gemaakt heeft.
Welk boek moet op ieders boekenplank staan?
De strips die op ieders boekenplank zou moeten staan zijn 'Piet Pienter & Bert Bibber' uiteraard! Op en top Belgisch, reuze humor en onsterfelijk gemaakt door Pom. Strips die ik zelf vaak cadeau gegeven heb, komen uit de reeks ‘Angel Wings'. Deze reeks is visueel zo sterk dat je de strips sowieso meermaals wil herlezen.
Wat moet een goede strip voor jou zeker bevatten?
Een goede strip moet vooral een goed scenario hebben en aangename tekeningen. Je moet hem telkens opnieuw kunnen lezen omdat hij zo goed is.
Met welke auteur zou je eens graag in gesprek gaan?
Ik heb door de jaren heen meerdere auteurs en tekenaars kunnen spreken, omdat ik de stripbeurzen en signeeracties bezocht. Wie zou mogen aanschuiven aan mijn laatste avondmaal, dat zijn Kriss Van Valnor (Thorgal) en Luitenant Jones (XIII).
Wendy Struyf: thrillers
Stadslezer en Antwerpen Leest-redactrice Wendy beschouwt lezen als de rode draad doorheen haar leven. Dat doet ze het liefst in de sofa met haar trouwe viervoeter naast haar, maar ze begeleidt ook de Samenlezengroep in Wilrijk.
Waar is de liefde voor lezen ontstaan?
Mijn moeder is een lezer, dus als kind zag ik wel boeken rondslingeren. Volgens mij is mijn liefde voor lezen thuis ontstaan. Door de jaren heen is lezen wel een belangrijke rol gaan spelen in mijn leven. Lezen zie ik als iets leerrijk, zelf een beetje therapeutisch.
Waarvoor kunnen de lezers bij jou terecht op 27 april?
Ik wil de stadslezers boeken tippen in het thriller-genre, een genre dat heel uiteenlopend kan zijn. Van literair tot wat humoristisch, van misdaad of heldhaftige acties tot een verhaal met een psychologisch kantje. Voor 27 april ga ik even op vakantie in mijn boekenkast (lacht), daar liggen de beste boekentips.
Je boekentips komen uit het thriller-genre. Vanwaar komt de fascinatie voor dit genre?
Ik ben eigenlijk een alleslezer met een iets grotere kennis in het thriller-genre. Drie jaar geleden werd ik opgemerkt door mijn blog en kreeg ik de vraag om te zetelen in de jury van de ‘Max zilveren vleermuis’. Drie jaar heb ik deze opdracht vervuld, waardoor ik toch jaarlijks bijna dertig thrillers las. Ik heb me drie jaar eigenlijk verdiept in dit genre. Spanningsboog, climax, plottwist zijn woorden die me nu nog altijd achtervolgen.
Welk boek moet op ieders boekenplank staan?
In het thrillergenre zou ik dan zeker ‘Vogelman' van Mo Hayder zeggen, het boek bevat alles wat een thriller nodig heeft. Voor de moeilijke dagen in het leven heb ik ‘Het troostboek' van Matt Haig hier liggen, het boek geeft me met momenten een soort houvast.
Met welke auteur zou je graag eens in gesprek gaan?
Mijn voorkeur gaat naar de auteur en illustrator Charlie Mackesy van het boek ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’. Toen het boek op de markt kwam, vond ik het zo vernieuwend. Als ik dan toch in gesprek mag gaan, vraag ik ineens een tekening of is dat wat gulzig (lacht)?
Tony Vanderheyden: eerste hulp bij het schrijven van een leestip
Bij stadslezer Tony kan je op 27 april terecht voor ‘eerste hulp bij het schrijven van een boekentip’. Zijn eerste tip: Blijf nieuwsgierig en verken andere genres. Creëer een eigen leesritme. Lezen is tijd maken voor jezelf.
Hoe begin jijzelf aan het schrijven van een leestip?
Ik moet dan denken aan de woorden van een auteur die zei dat je als schrijver toch wat arrogantie moet hebben om te verwachten dat velen er een paar uur van hun vrije tijd voor over hebben om jouw woorden te gaan lezen. Diezelfde afweging maak ik wel: als ik dit boek wil tippen, zegt dat vooral iets over mij of over het boek? En ook: heb ik het laten rijpen? Vind ik het nu net na het lezen interessant of boeiend maar is dat ook na een aantal maanden nog zo?
Wat zou een goede leestip zeker moeten bevatten?
Ik denk dat je de lezer van je tip oprecht en authentiek moet proberen mee te nemen, zonder dat je weet wie die lezer is. Je tip bevat best een mix van objectieve en subjectieve elementen over het boek en de leeservaring. En daarbij is het belangrijk dat dit onderscheid zowel voor de schrijver als van de lezer heel duidelijk is. Alle zinnen die beginnen met Dit is/Het is/Het gaat over/... klopt dat wel helemaal? En bij het subjectieve is net het laagje eronder interessant: ik vond het boeiend – ja – maar waarom?
En hoe concreter hoe beter: “Elke avond, twee weken lang lag Lentetuin van T. Shibasaki op mijn nachtkastje en las ik traag. Ik liep met het personage Taro mee door Tokio en deelde diens verwondering over wat verandert, wat verdwijnt en wat moet blijven: ik was in Tokio maar na dit boek kijk ik anders naar mijn eigen straat, bedenk ik nu.”
Kan je enkele concrete tips geven voor zij die bang zijn van het lege blad?
Eerst en vooral: dat is een goed teken. Enige angst of schroom geeft ook respect aan. Maar misschien werkt het gewoon wel om bijvoorbeeld 3 objectieve elementen over het boek op te schrijven en een eerlijk antwoord te geven op de vraag waarom vind IK dit nu goed?
Boekentip-ontbijt op zaterdag 27 april
Tip je favoriete boek voor een koffie en een koek en ga in gesprek met deze stadslezers, op het Boekentip-ontbijt op zaterdag 27 april in Bib Permeke.
- Leestips van deze en andere stadslezers vind je op je vertrouwde pagina: Leestips | Antwerpen Leest
- Wil jij ook graag jouw aanraders delen? Word ook stadslezer | Antwerpen Leest
- Plaats voor 23 april een nieuwe leestip en maak kans op een boekenbon van 25€