Zee-pret

Zo ver het oog reikt. Over het strand van Europa. Door: Bettina Baltschev.

Ik hou van de zee: ernaar kijken, erin zwemmen, huppelen en pootjebaden. Ik word er rustig én uitgelaten, voel me weer kind maar soms ook oud en wijs. Op mijn rechterbeen heb ik een zee-tattoo. Ik hou van de zee, zei ik dat al? ;)

Zo ver het oog reikt is een musthave voor mensen die, net als ik, van de zee houden. De Europese kust. Baltschev neemt ons op sleeptouw van Scheveningen naar Brighton, over Oostende naar Lesbos. 8 badplaatsen doet ze aan, 3 daarvan bezocht ik zelf al eens, wat die hoofdstukken natuurlijk extra boeiend maakt.

Het is moeilijk om een etiket op dit boek te kleven: het geeft aardrijkskundige beschrijvingen van de bezochte plaatsen, maar het is ook een verslag van Bettina’s bezoeken aan deze plaatsen (soort van dagboek/memoir/logboek). Je leest ook over de geschiedenis van de kuststeden en van de kust an sich, als badplaats én als woonplaats.

Daarnaast leer je dat bijna overal in Europa ‘strand’ strand heet, of een naam die er op lijkt. En weet jij waarom badpakken, strandzeilen, de schorten van de visverkopers zo vaak strepen hebben? Ik nu wel. Of waarom er weinig blauwe keien liggen op het strand van Brighton?

Jane Ausen haalde veel inspiratie uit de kust, net als Ingeborg Bachmann, W.H. Auden, Ensor en Elena Ferrante (Lénu en Nino op Ischai) om er een paar te noemen. Sappho heeft haar eigen Vrijheidsbeeld op Lesbos en soldaat J.D. Salinger werd voorgoed getekend op Utah Beach. Het strand raakt ons allemaal, door de eeuwen heen zijn we verbonden.

Baltschev schreef een prachtige ode aan het strand, dat overal gelijk én toch anders is, dat elke minuut verandert maar ook eeuwig hetzelfde blijft. Boeiend op elke pagina!