nooit ergens helemaal thuis,
Ken Mangroelal (Aruba, 1948) is filosoof en schrijver. Hij debuteerde in 1978 met Distance Call, Brief aan een Surinaams-Antilliaanse moeder bij Uitgeverij In de Knipscheer. Met zijn essay ‘De vloek van Cham voorbij’ won hij in 2019 een prijs in een essaywedstrijd over de doorwerking van de slavernij, georganiseerd door het NiNsee en de Lutherse Kerk Amsterdam.
In de novelle Op weg naar Nos Plaser bezoekt een Caribische zakenman na lange afwezigheid zijn geboorte-eiland waar hij een kunukuhuisje op een heuvel koopt om er te overwinteren. Behoefte aan een sentimentele reis heeft hij niet, wel aan een leven in het hier en nu want eigenlijk is zijn woonplaats in feite Amsterdam. Met zijn onverwerkt verleden is een migratiethema sterk verbonden. De hoofdpersoon voelt zich migrant en nooit ergens helemaal thuis, niet in Aruba, niet in Nederland.
Maar nu wil hij een rustig verblijf, weg van het jachtige leven in Nederland, weg van telefoon en muziek. Aanvankelijk doet hij niet veel, hangt wat in de hangmat, loopt wat in de omgeving, doet boodschappen, wil de boa in zijn amandelboom bestrijden. Maar helaas voor hem blijft zijn verblijf niet rustig…Op een dag komen twee politieagenten hem melden dat hij huisarrest krijgt omdat hij van cocaïnesmokkel verdacht wordt. Door de negatieve relatie met zijn moeder kan hij de wrok van het verleden niet loslaten. De pleegdochter van zijn moeder, Tamara, brengt hem het testament van moeder dat de donkere wolken van zijn jeugd doet opklaren.
Door de hele novelle komen herhaaldelijk relatief op zich zelf staande losse verhalende fragmenten voor die een prachtig geheel vormen. Ook de fragmenten over volksgeloof en de werking van een amulet als exotische franjes, scheppen een heel aparte sfeer.
