Je blijft erover nadenken!

Hoofdpersonage Viktor Sagal is forensisch fotograaf. Hij krijgt in die hoedanigheid enkele gruwelijke moorden voor zijn lens. Bij de lijken worden filosofische teksten achtergelaten. Iets later verdwijnt Viktors vader Paul Sagal, een filosoof. In de zoektocht naar de daders van de vermeende moorden komt Viktor erachter dat die verweven zijn met het leven van zijn vader. In het verhaal loopt ook Elco Balthazar rond, een professor filosofie en kunstenaar, die het geheel ziet als een performance. Uiteindelijk wordt het lichaam van Paul teruggevonden en dan vallen de puzzelstukken in mekaar.

Het speelt zich af begin jaren 2000, net voor de euthanasiewetten goedgekeurd werden. Het boek is heel sterk gestructureerd. Het verhaal verloopt op een zodanige manier dat je verder wil lezen, dat je wil weten hoe het afloopt, wat de ontknoping is.

De verhaallijn wordt meermaals onderbroken door stukken van moderne filosofen ( Wittgenstein , Nietschze, Heidegger, Gilles Deleuze , Foucault ) die ons doen nadenken over ethiek, waanzin, angst , het rizoom ( dat alles met elkaar in verbinding staat).

Het boek gaat over veel thema's. Eén van de belangrijke thema's is de verbondenheid of het gebrek daaraan. Het gaat ook over onze moderne tijden en hoe er naar te kijken, dat er mensen zijn die leven volgens sociale media normen.

Ik vond de taal heel goed, correct, de structuur stond stevig op poten. Het persoonlijke en het filosofische aspect was goed gemengd, maar de aparte stukken over filosofen waren misschien iets te uitvoerig, wat voor mij niet storend was.

Een boek waar je over blijft nadenken als je het gelezen hebt.