Ik wil alleen maar zwemmen

Water pakken. Een zwemgeschiedenis. Door: Kirsten van Santen.

Ik hou van zwemmen, ik hou van lezen. Water pakken is dus een ideaal boek voor mij. En ik ben niet alleen fan, in Brommer op Zee lazen ze het boek ook.

Elke zondagochtend zwem ik mijn baantjes. Ooit was het plan om 1 maal per maand te gaan zwemmen, daarna ging ik om de twee weken en nu ga ik elke week, soms zelfs 2 keer per week. Moest er een zwembad dichterbij zijn, met ruimere openingsuren, dan ging ik geheid nog meer. Zwemmen is verslavend, dat vindt van Santen ook.

Haar zwemgeschiedenis is een geweldig boek. Geschiedenis mag u op 2 manieren lezen: Kirsten schrijft niet enkel over haar persoonlijke zwemverleden maar ook over het zwemmen in Nederland doorheen de tijd. Beide facetten zijn boeiend maar het is vooral haar persoonlijke beleving die me goesting gaf om nog meer te gaan zwemmen, vooral buiten. Ik zwom wel al eens 1 keer in een rivier, een paar keer in een ven en enkele keren in een zwemvijver. Buiten zwemmen is inderdaad nog veel fijner dan in een zwembad.

Water pakken is anekdotisch en fragmentarisch, het is geen dagboek vol persoonlijke heroïek. Enkel van Santens hoogtepunten komen voorbij. Ze richt zich op de actie en niet op de vele uren voorbereiding die ongetwijfeld aan haar avonturen voorafgaan. Dat maakt het voor ons lezers tot een vlot leesbaar en boeiend verhaal.

Door haar intense omgang met het water, de natuur, komt zij ook direct in aanraking met wat er allemaal misgaat, daardoor is dit boek ook een impliciete aanklacht tegen de vervuiling. Haar bezield enthousiasme als zwemmer (en schrijver) in hart en nieren geeft je goesting om zelf (meer) het water in te duiken.

De prachtige natuurbeschrijvingen en haar boeiende medezwemmers hun verhalen zorgen voor een breed beeld (breed in tijd en ruimte) van de zwemmerswereld in Nederland. Ferme aanrader voor iedereen die zwemt of wil gaan zwemmen!