Een doolhof van leugens en waarheid
Cyrilla van der Donk had gedurende een halve eeuw een innige band met haar moeder Irene, maar toch wist ze na haar dood nog steeds niet wie zij werkelijk was. Haar achternaam bleek verzonnen en haar geboorteland en geboorteplaats bleven onbekend net zoals de namen van haar vader en moeder.
Haar moeder Irene hield altijd vol dat ze als baby in 1928 was geroofd van haar ouders in Amsterdam en dat ze opgroeide ‘ergens in het oosten van Duitsland. In 1945, vlak na de oorlog, kwam ze moederziel alleen aan in Nederland. Cyrilla kreeg op haar vele vragen nooit antwoord. Pas na haar dood in 2015 nam Cyrilla samen met de schrijver Marcel Maasssen (57) het verleden van haar moeder onder de loep.
Samen controleerden zij de veelal twijfelachtige verhalen van de moeder en doorzochten zij historische bronnen. Na heel veel research in Irenes bizarre levensgeschiedenis, die haar naar alle uithoeken van Europa had gevoerd in een bepaald niet stabiele tijd ontdekte het duo steeds iets meer over het onvoorstelbare, tragische verleden van moeder Irene. De schrijver verweeft de persoonlijke zoektocht naar het verleden van moeder Irene met de vaak gruwelijke geschiedenis van Oost-Europa (vooral van Oekraïne) voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze meeslepende zoektocht legt een verbijsterende levensgeschiedenis bloot. Cyrilla zelf begon haar speurtocht bij het bizarre verhaal over de babykidnap. Want een Nederlandse baby ontvoerd tijdens de Olympisch Spelen van 1928 in Amsterdam, daar moest in de kranten uit die tijd iets van terug te vinden zijn. Ze heeft alle krantenarchieven geraadpleegd, maar er geen letter over gevonden.
Blijkbaar was die kidnap een verzonnen verhaal. Het leven van Irene tot haar zeventiende bleek omgeven met raadsels die zij zelf nog groter maakte door aan instanties verschillende versies over haar leven te vertellen.
Om haar speurtocht wat te verlichten, belde Cyrilla in maart 2020 journalist/schrijver MarcelMaassen, die ze sinds haar studententijd in de jaren tachtig kende. Samen hebben ze met een eindeloos geduld elk mogelijk spoor gevolgd om uiteindelijk via huiveringwekkende verhalen en getuigenissen dit diepmenselijke boek kunnen samenstellen.
