liefde op haar puurst

VOORDAT DE KOFFIE KOUD WORDT. Toshikazu Kawaguchi. ****

Een steegje in Tokyo. In de kelder een koffiebar. Volgens de legende kun je er, vanop één stoel, waar dan wel eerst de onaanspreekbare vrouw, die er altijd op zit, van wil opstaan, om één keer per dag naar het toilet te gaan, dat je vanop die stoel dus door de tijd kunt reizen. Dat is maar een van de vervelende regels, waardoor er geen hele drommen mensen staan aan te schuiven om het te proberen. Want wie heeft er in het verleden nu niet iéts goed te maken? Of een gemiste kans op te rapen? Wie wil niet in de toekomst kunnen kijken of hij zijn droom heeft kunnen waarmaken?

Eén kans krijg je dus, en die duurt zolang de koffie, die je in een speciaal kopje wordt uitgeschonken, tijd heeft om helemaal koud te worden. Je kunt dus beter goed vooraf plannen wat je wilt zeggen tegen degene die je in het verleden of de toekomst wilt ontmoeten. In elk van de vier prachtige verhalen, liefdesverhalen van de puurste soort, loopt het echter compleet anders dan voorzien. Niet zo moeilijk met mensen die in het dagelijkse hier en nu meer lopen te denken en te gissen en te interpreteren dan echt met elkaar te praten, en vooral, te luisteren naar elkaar. Mensen die hun echte gevoelens in de doofpot stoppen tot het dan ineens te laat is. Want dat is nog zo’n irritante regel: hoezeer je je ook inspant bij je reis doorheen de tijd, al je moeite zal niets veranderen aan die realiteit. Die blijft. Wat gebeurd is blijft gebeurd, wat moet gebeuren zal gebeuren. Dus waarom zou je willen terug- of vooruitlopen? Als het toch geen zin heeft.

Of wel? Als het niet de werkelijkheid is die moet veranderd worden, maar… (wat zou kunnen volgen is een spoiler).

Zoals ik al zei, vier liefdesverhalen pur sang. In die typische, wat afstandelijke Japanse stijl. Zorgzaam, minutieus zoals hun pen(seel)tekeningen, alles moet helder zijn. Geen enkele ruimte laten voor een eventueel misverstand. Wel veel ruimte, want ondanks de kleinste details is geen woord te veel, geen gefriemel en gefrutsel of tierlantijntjes. Glashelder.

Een wijs boek dat me ontroerd heeft achtergelaten.