Een zomer van nu
Portret van de zomer. Door: Jelle Havermans.
Ik lees amper boeken van mannen, uit principe en ook omdat ik hun werk vaak niet zo goed vind. Toch maakte ik voor dit debuut een uitzondering. Omdat de prachtige cover (van Lola Vogels) me onweerstaanbaar aantrok, omdat het een Blossom Book is (en die zijn bijna altijd heel goed) én omdat het onderwerp mij aansprak.
Portret van de zomer is het eerste fictie boek in de non-fictie imprint Bold. Dit boek werd toegelaten omdat het een super hedendaags, actueel en uitdagend verhaal is. Het zet onze vastgeroeste overtuiging over normatieve monogame relaties en heteronormativiteit op losse schroeven.
Havermans laat ons nadenken over onszelf en de wereld waarin we leven. Niet door ons bij de hand te nemen en ons de les te spellen. Wel door ons in dit zomerse, prikkelende verhaal te gooien. Doordat Rafael kennis maakt met Noa (die into polyamorie is) en halsoverkop verliefd op haar wordt volgen we zijn kennismaking met een vorm van relaties die hem uitdaagt. Hij moet op zoek naar wie hij echt is, wat hij diep vanbinnen voelt en wat liefde uiteindelijk voor hem betekent.
Havermans laat Noa Rafael uitdagen maar daagt ook ons de lezer uit en dat maakt dit (qua verhaal en schrijfstijl) goede boek nog beter. Ideaal leesvoer voor in de hangmat of naast het zwembad en voor mensen die op vakantie ook graag een goed boek, met inhoud én lekkere seks, lezen.
Het doet (zoals ik ergens las) qua dialogen en maatschappelijk rake observaties inderdaad aan Sally Rooney denken. Qua representatie deed het me wat aan de film Anne+ denken. Omdat Amsterdam het decor is, het over vulva’s gaat en biseksualiteit cool wordt genoemd, onder andere.
Jelle Havermans komt op mijn mannen-die-ik-graag-lees-lijst.
