I know this much is true
Op Instagram werd ik getriggerd door de pagina van Mark Ruffalo, waarin hij vertelde over de dubbele rol die hij speelt in de serie 'I know this much is true'. Je leest het goed, hij speelt daarin niet één, maar twee hoofdrollen. Alsof dat nog niet voldoende is om te kijken, werd de serie ook nog eens genomineerd voor award, na award, na award. Dus ging ik natuurlijk meteen aan de HBO, popcorn en wijn in de hand. Na 30 minuten wist ik het zeker: ik MOEST het boek eerst lezen. De personages die ik tot dan toe gezien had in de serie waren te gelaagd om in 6 afleveringen van amper 50 minuten te kunnen floreren.
Het boek vertelt het verhaal van een tweeling, Dominick en Thomas (in de serie dus Mark Ruffalo én Mark Ruffalo +15 kilogram), waarvan de ene schizofreen is en de andere, tja "normaal", voor zover er normale mensen bestaan. Het mooie is dat de serie het boek redelijk chronologisch volgt, waardoor ik de slechte gewoonte creëerde om na elke 100 pagina's te gaan 'spieken' naar de visuele versie. Ik moet toegeven dat dit me soms teleurstelde, zoals vaak in verfilmingen van onze lievelingsboeken. De lesbische, geëngageerde maatschappelijk assistent die Thomas begeleidt nadat hij zijn hand afhakt in de bibliotheek na een schizofrene aanval ziet er toch anders uit dan in mijn verbeelding. En de stoute stiefvader van de tweeling is ook helemaal niet de bully die ik in mijn hoofd had. Maar terug naar het boek.
Los van het feit dat 'I know this much is true' duizend maal een betere titel is dan 'vergeef me', werpt het absoluut een licht op de moeilijkheden die familieleden van psychiatrische patiënten ervaren. En hoe dit hun ganse leven bepaalt, vorm geeft, maar ook vertraagt. Het boek is redelijk simplistisch: het is een familiegeschiedenis die niet al te ver terug gaat en ook geen al té voorspelbare plots heeft. Dat voelde wat mij betreft wel fijn aan, dat iedereen - zelfs zonder psychische problematiek- wel eens een beetje gek uit de hoek kan komen.
Mijn conclusie is dat er zowel voor het boek als voor de serie niets dan lof kan zijn. Voor de lezers die zich storen aan erg Amerikaanse boeken, be warned. Wally Lamb, de auteur, wou duidelijk zijn persoonlijke standpunten rond zijn 'homeland' in het boek toch even 'highlighten'.
Maar hey Wally, dat mag je. Niks dan respect voor iemand die zo'n prachtig boek kan schrijven. Ik heb het hem ook laten weten via Instagram.
Synopsis
De levensgeschiedenis van een Amerikaanse eeneii͏̈ge tweeling van wie er één schizofreen is.