Girlpower
This woman’s work. Onder redactie van: Sinéad Gleeson en Kim Gordon.
Een eigen band, hoe cool had ik dat gevonden!? Maar aangezien ik niet kon zingen, noch een instrument bespelen bleef het bij het vriendinnetje zijn van de gitarist van een hardcore band. In die hoedanigheid spendeerde ik de tweede helft van de jaren ’90 in obscure garages, plakkerige jeugdhuizen en rokerige concertzalen. Kijkend, luisterend, genietend, aan de rand van de pit. In het gezelschap van puberende jongens, zweterige mannen en heel af en toe nog eens een meisje als ik.
Muziek was (en is) vaak een mannenwereld. Op een podium staan, producen, managen, en zelfs er over schrijven gebeurt vaak door mannen. Maar vanaf nu is dat gedaan; met dank aan Gleeson en Gordon! Merci! In This woman’s work bundelen ze essays, van hun eigen hand maar ook van muzikanten en schrijvers. Grote namen zoals Maggie Nelson (alleen al voor dat essay zou ik dit boek kopen; Maggie-fan!), Otessa Moshfegh, Rachel Kushner, maar ook (voor mij) minder bekende namen die super boeiende verhalen hebben over Kurt Cobain, Ella Fitzgerald, Lucinda Williams en vele anderen.
Dit is een boek dat je wereld verruimt: je wil meer van de schrijfsters lezen, je zoekt muziek op, begint playlists aan te leggen (mix tapes zou Leslie Jamison zeggen) en verdwaalt in filmpje na filmpje over Lhasa de Sela (Nelson’s ‘Geniale vriendin’). This woman’s work is ruimer dan de pagina’s van een boek. Wat een boeiende bundeling essays. Blij dat ik zo veel nieuws ontdekt heb. Vrouwen; schreeuw harder, ik wil meer van jullie verhalen horen (en lezen)!
