we horen het drama

Claudio Morandini werd geboren in Aosta in 1960. Hij heeft verschillende romans gepubliceerd, waaronder Le larve (2008), Rhapsody over een enkel thema (2010 ), Een geweldige dag(2012).
Sneeuw, hond, voet is geïnspireerd door bepaalde bergromans uit de Zwitserse literatuur, in het bijzonder die van Charles-Ferdinand Ramuz, of door werken van bepaalde Reto-Romaanstalige auteurs, zoals Arno Camenisch, Leo Tuor of Oscar Peer: ze vertellen over een leven in de bergen gemaakt van hardheid, vermoeidheid, zelfs wreedheid, zonder landelijke aanpassingen.
In de immense, vijandige en verschrikkelijke omgeving van de berg wordt het verhaal van het isolement van de mens, de herhaling van zijn gebaren en de hardnekkigheid van zijn gedachten weergegeven door de minutieus realistische beschrijving die soms ook wordt geladen met groteske en karikaturale tonen, vooral in de dialogen tussen mens en dier, de laatste begiftigd met een hoog ontwikkelde spraakzaamheid.
Adelmo Farandola, een vergeetachtige en knorrige bergbeklimmer, isoleerde zichzelf in zijn hut die werd bedreigd door lawines in het midden van een verlaten vallei. Daar zwerft hij tussen droom en waakzaamheid, naast een niet nader genoemde hond die zijn metgezel en vriend wordt en hem het comfort van een resterende menselijkheid laat herontdekken. De winters zijn daar lang en gaan voorbij tussen honger, kou en desoriëntatie, angstaanjagende geluiden van de bergen en gedachtestromen zonder rijm of reden. Als de dooi komt, stuiten Adelmo en zijn hond op een voet die uit de voorkant van een lawine tevoorschijn komt en op een groot vraagteken lijkt. Rond al deze spanning, met een heftigheid als hoofdrolspeler, de alpine natuur, ondoordringbaar, raadselachtig, allesbehalve arcadisch en zelfgenoegzaam, wat zelden in de literatuur te vinden is. Deze kleine "Zwitserse" roman is opgebouwd uit weinig ingrediënten en weinig karakters, maar we horen het drama, de komedie, de verwachting, de twijfel erin weerklinken, de schrik, de absurditeit en het gelach. Daarin wordt de berg beschreven als een oerelement en dreigende wereld, gemaakt van schaduwen en stenen, van crashes en gekreun.