inzage in de complexiteit van het samengestelde gezin

In zijn nieuwe roman ‘Paradijsvogel boven de Hoge Woerd’ beschreef Abdelkader Benali, met een waargebeurd verhaal als uitgangspunt, de rouwverwerking tussen een Nederlandse vrouw en haar Marokkaanse echtgenoot.

Een bewonderaar wier kind Ilias door een tragisch ongeluk om het leven kwam, stuurde hem het dagboek toe dat ze had bijgehouden na het overlijden van haar zoon. De auteur voerde gesprekken met haar en haar man, en kreeg toestemming om hun verhaal op schrift te stellen.

Een kind verliezen is voor ouders een uitermate traumatisch gebeuren. Ieder mens rouwt individueel en voor een echtpaar uit twee verschillende culturen en leefwerelden zal dat waarschijnlijk nog moeilijker liggen.

Het betreft de Marokkaanse immigrant Abdallah, een niet praktiserende moslim en de 'witte' Sophie, die evenmin haar christelijke opvoeding praktiseert. In het gezin is ook nog een zoon uit een eerder huwelijk en jongere dochter.

In het boek, dat gelaagd is in de tijd, hebben we inzage in de complexiteit van het samengestelde gezin en de opvoeding van de jonge Ilias, die overlijdt op de leeftijd van 12 jaar. Het is een boek vol emoties maar de auteur weet het allemaal in goede banen te leiden door werkelijk alles te gebruiken en alles te zeggen. Ongemak en pijn zijn daardoor niet te vermijden, maar worden er op een bepaalde manier wel dragelijker door.

Het eerste deel van Paradijsvogel boven de Hoge Woerd is geschreven vanuit het perspectief van Sophie. Zij, hulpverlener in de crisisopvang, is iemand die leeft met woorden en een analyse op papier nodig heeft. Heel subtiel weeft hij de problematiek van een gemengd stel door de tekst en betrekt daardoor de lezer heel sterk bij het gebeuren.