Op de andere oever

Oevers is een knappe psychologische novelle met een vleugje spanning.

Tijdens de zomervakantie verblijft Luc met zijn twee zonen op een kleine Franse camping. Als gescheiden vader heeft hij het moeilijk met zichzelf en met zijn omgeving. Hij kan zich nauwelijks ontspannen, is steeds bezorgd en onrustig. Zijn jongens een beetje loslaten is toch zo moeilijk.
Op de voorlaatste avond van zijn vakantie gaat hij alleen wandelen om de drukte en het geroezemoes achter zich te laten. Maar zijn uitstapje verloopt anders dan gepland.

Oevers begint vrij luchtig. Op een grappige, vaak cynische manier, weet Rob Waumans het leven op de camping goed te typeren. Toch wordt het verhaal steeds bedrukter en intenser… en hierdoor ook mooier.

Tijdens zijn avondwandeling blikt Luc terug op de voorbije dagen, op de voorbije jaren. Allerlei gedachten, herinneringen en gevoelens zweven door zijn hoofd. Hoe Julia en hij steeds verder van elkaar verwijderd zijn geraakt, de problemen op zijn werk, zijn vaderrol,… Door al deze gedachtensprongen wordt hij geconfronteerd met zichzelf, met zijn zwakheden en zijn minderwaardigheidsgevoel. Hij zou graag een betere versie van zichzelf willen zijn, sterker in de toekomst willen staan.

Op een zeer menselijke manier laat Rob Waumans zien hoe Luc omgaat met de keuzes die gemaakt moeten worden tijdens de wandeling. De paniek is zo voelbaar en herkenbaar.
Julia vertelt ook haar kant van het verhaal. Het verleden heeft diepe littekens bij haar nagelaten, ze ligt in de knoop met zichzelf en komt niet echt los van Luc.

Deze novelle is een intens verhaal over verlies, over het altijd aanwezige verlangen naar zekerheid en geborgenheid dat soms ruw en onverwacht wordt doorbroken. Een verhaal over mensen die zich op de andere oever bevinden, met de stroming van het leven tussen hen in.