Ook kinderen moeten door WOII...

"Noem geen namen" is een klepper van formaat. Het boek is fascinerend, ontroerend en realistisch geschreven. Hoewel een heel aantal personages fictief is.

Het verhaal begint met een proloog die eindigt wanneer Rosie zegt: 'het is begonnen'. Daarna gaat het naar het Amsterdam van 1942, waar de oorlog woedt in het centrum van deze stad. Alle joden in de stad moeten op hun tellen passen. In de Hollandsche Schouwburg worden Joden samengezet die op transport zullen moeten. Hun kinderen worden aan de overkant, in de Creche, geleid door Henriëtte Pimentel. Zij is geen fictief personage, en heeft haar echte naam en functie in het boek behouden. Net als een aantal bewakers aan de Creche. De mensen die in deze Creche werken, doen zeer gevaarlijk werk door kinderen te verstoppen, en waar dat mogelijk is ergens onder te brengen tot de oorlog voorbij is. In drie delen, tot 1945 als de oorlog voorbij is, en in een epiloog wordt het verhaal verder vormgegeven.