Literaire kunst!

De auteur Jan Vantoortelboom is een West-Vlaming die in Zeeuws-Vlaanderen woont . Aan zijn zesde roman Mauk heeft hij twee jaar gewerkt, dit werk werd beloond met de boekenbon literatuurprijs 2023. Na het lezen van het boek, kijk je met bewondering naar de schrijfstijl van deze auteur. De zinnen nemen je mee op een literaire trip, Jan Vantoortelboom kan je een meester pur sang in de literaire kunst noemen.

*Mauk ligt op zijn sterfbed, zijn gedachten dwalen af naar zijn kinderjaren, liefdes, trauma’s. Trauma’s die hij heeft ontlopen door zich te verstoppen in een fantasiewereld. Vader is schoolhoofd en blijkt een man vol driften, deze uit hij op Mauk en moeder. Deze dominante man heeft een obsessie voor de boeken van Karl May, hierdoor heeft Mauk zijn eigen wereld ontwikkelt in het Wilde Westen. Daar vertoeft zijn grote broer Henri, als een moedige cowboy beschermt Henri de kleine Mauk tegen pijn en verdriet. Vanuit zijn bed ziet de oude Mauk zijn leven voorbij passeren, waanzin of waarheid?

‘Nu ik hier lig te sterven, heb ik het voorrecht te besluiten dat ik dit alles, dit wat men zo voldaan het leven noemt, had overgeslagen, als ik daartoe de kans had gekregen.’, deze eerste zin zet onmiddellijk de toon van het verdere verloop van Mauk. Het verhaal voelt haast dwingend aan om verder te lezen en terug te gaan lezen. Teruglezen om nogmaals te genieten van de mooie langzinnen. Als een motor vol verdriet laat het plot de lezer constant in twijfel achter met de vraag: ’Wat is waar?’ Mauk is geen kant en klaar verhaal, maar geeft de lezer veel om over na te denken. Een structuur die als een puzzel tot op het einde ongemaakt voor de lezer ligt.