Je leven keer op keer herscheppen en misschien ooit weten wie je bent

MAAK HET MOOI. Thomas Verbogt. ****

Een collage. Herinneringen aan vroeger, gebeurtenissen in het nu.

Een plattegrond van de Nijmeegse straten waarin hij geboren en getogen is.

Waar hij tot tweemaal toe moest leren lopen.

Waar hij zijn hele leven zichzelf probeert te vinden.

Waar hij het goed wil doen. Een goed mens zijn. Het leven mooi maken voor de ander en voor zichzelf. En daarom moet hij steeds opnieuw beginnen. Geloven dat er altijd een nieuw begin is.

Dat het mogelijk is.

Daarom schrijft hij. Daarom verzint hij een leven waarin het mogelijk wordt alles te zijn. Ook wie hij weet dat hij niet kan zijn, of zo moeilijk. Hij past nu eenmaal niet zo best in de ‘normale’ wereld….

Ik denk: gelukkig maar. En dat ik op hem lijk. In dezelfde levensfase, slechts twee jaar jonger…

Hij dwaalt door de herinneringen en door de straten van zijn stad.

En soms verdwaalt hij erin en vindt hij wat hij niet zocht. Maar nooit zichzelf, al moet dat er misschien ooit eens van komen…

Vrienden en vrouwen die hij liefhad lopen met hem mee. Ze kruisen steeds opnieuw zijn pad. Hij zoekt verbinding, en heeft de eenzaamheid nodig. Hij voelt zich schuldig dat hij het niet beter kan.

Een boek vol melancholie, vol wijsheid, vol schoonheid, vol echtheid – zelfs wat verzonnen is is wellicht nog de diepere waarheid. Dat wat we niet bloot durven te geven.

Andermaal een boek van Thoms Verbogt dat me diep heeft geraakt.