Voortschrijdend inzicht

Eelens debuutbundel, “Het nodige breken” verscheen in 2022 bij Uitgeverij Vrijdag en werd bekroond met de Debutantenprijs van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde 2023 en genomineerd voor de Prix Fintro Prijs.

In deze verzameling gedichten, die zich niet laten dwingen door vormvereisten, werd een opdeling gemaakt in 4 evenwichtige cycli: “Tijdsgewrichten”, “Ruimtetijd”, “Zwarte gaten” en “Waarnemingshorizon”. De kwetsbaarheid van de mens, en concreter de vrouw, en zijn/haar psyche vormen het canvas van waaruit de dichter vertrekt. De tijd en de daarmee samenhangende tijdsbeleving vormen een rode draad en worden als een fysieke conditie ervaren.

Dit drukt een onuitwisbare stempel op elke cyclus. De kenmerkende eigenschappen en gevolgen van tijd impregneren de verzen: de onomkeerbaarheid, de ongrijpbaarheid van het moment, “hindsight”, het naar binnen richten van de blik door een voortschrijdend inzicht. Hierdoor worden relaties opnieuw geëvalueerd. Het kind van vroeger dat nu opgegroeid is, stelt onafwendbare vragen, waarop het antwoord misschien wel pijnlijk schuurt, maar ook nuchter confronteert. Niet alles breekt na een val.

Lichamelijkheid staat hierbij centraal en dit niet zozeer in de klassieke opvatting van vergankelijkheid of aftakeling, maar eerder in de zin van een “buigzaam zijn” met het risico om te breken. De mens bestaat uit broze en delicate materie die snel en onherstelbaar gehavend kan worden. Doorheen de gedichten zien we het lyrisch “ik” als het ware ouder worden, terugkijken en zo de eigen identiteit vormgeven. Een gevoel van gemis, nood aan bescherming, een nakende dreiging en zorgvuldig geselecteerde natuurelementen worden subtiel ingezet om de kwetsbaarheid van een meisje te laten uitgroeien tot de weerbaarheid en veerkracht van een volwassen vrouw. Een pareltje hiervan vormt het gedicht “Nachtschadefamilie I”.