God is liefde welke huidskleur hij ook heeft
Maryse Condé werd geboren in 1934 in Guadeloupe. Met een oeuvre van zeventien romans, acht toneelstukken en verhalen voor kinderen, is ze een van de grote stemmen van de Franse literatuur in de wereld. Ze ontving de "Alternatieve Nobelprijs" in 2018 en de Cino del Duca World Prize in 2021. Ze was ook hoogleraar literatuur aan Columbia en Harvard. Achter zijn schoonheid, zijn levendigheid, zijn humor, zijn kracht, is het werk van Maryse Condé een werk van strijd. Ongelijkheid, racisme, de status van vrouwen, vrijheid... elk van haar romans illustreert haar overtuigingen, haar lijden om de mens pijnlijk vast te zien zitten in zijn eeuwige tegenstellingen. Verzwakt door ziekte dicteerde en corrigeerde ze haar boek met haar stem en bouwde ze Het Evangelie van de Nieuwe Wereld op als haar laatste oproep tot het besef van onze bestemming. De luciditeit is even meedogenloos als de overtuiging: broederschap en liefde blijven onze meest buitengewone en reddende krachten.
Op Paaszondagavond wordt een pasgeboren baby geplaatst in de tuin van meneer en mevrouw Ballandra, gepassioneerde tuinders die de mooiste rozen ter wereld maken. Pascal is erg knap, met een bruine huidskleur, grijsgroene ogen als de zee die het land omringt. Maar waar komt hij vandaan? Is hij niet het kind van een god? Geruchten doen hierover de ronde brengt dit nieuws met zich mee en vele tekenen zullen het kind zijn hele leven achtervolgen. Maar wat moet je doen als je echt de zoon van een God bent? Kan je het lot van mensen veranderen, ze bij de hand nemen om haat te verzachten en de wereld eerlijker te maken. Van reizen naar reizen, van gemeenschappen naar gemeenschappen, gaat Pascal op zoek naar zijn afkomst om de betekenis van zijn missie te begrijpen. Wat zal dit Evangelie van de Nieuwe Wereld onthullen over de aard van de mens en de plaats van de goden? Achter schoonheid, haar levendigheid, haar humor, haar kracht, is het werk van Maryse Cond is een werk van strijd. Ongelijkheden, racisme, status van vrouwen, vrijheid... elk van haar romans illustreert haar overtuigingen, haar lijden bij het zien van de mens die pijnlijk vastzit in zijn eeuwige tegenstellingen.
Er is magisch realisme in het werk van Maryse Condé en de charme van haar schrijven houdt daar niet op. De intertekst waarop het weefsel van Condé's Evangelie van de Nieuwe Wereld is geweven , is duidelijk dat van de Evangeliën: Pascal is een vondeling die is grootgebracht door een stel zonder afstamming waarin ze al snel onthullen dat ze begiftigd zijn met buitengewoon talent. De reizen van Pascal roepen in veel gelegenheden de schaduw van Christus op (hij ontmoet twee zussen genaamd Marthe en Maria, profiteert bij zijn zoektocht naar zijn vader van de hulp van een afgezant genaamd Espiritu, sterft op 33-jarige leeftijd, enz.). Toch wil Condé de evangeliën niet parodiëren noch ze herschrijven in een postkoloniaal perspectief. Met respect voor de geest van de Bijbeltekst, wil ze wijzen op het feit dat God liefde is en dat liefde God is welke huidskleur hij ook heeft.
