Een paradijs aan hebbedingetjes

Met dit boek schrijft Thomas Heerma van Voss een openhartige ode aan de traditionele letterenwereld en de ambassadeurs daarvan. Heerlijk dat zo een simpel boek nog genoeg ruimte vindt in deze drukke wereld om te bestaan.

Met simpel zinspeel ik dan niet op de taal, maar de ontknoping van complexiteit die Thomas Heerma van Voss weet door te voeren. Het personage van Pierre brengt het vergeten narratief van de eeuwige letterenstudent/sympathisant naar voren: hij wil vasthouden aan een traditie die de wereld niet meer echt nodig heeft. Deze ambitie wordt ook gereflecteerd in het steeds aftakelende personage van Pierre's vader, die voor zichzelf een paradijs aan hebbedingetjes uitbouwde in zijn bureau.

Nu hij ziek is, moet hij leren loslaten en daarin vinden Pierre en zijn vader elkaar terug; dat kunnen ze niet, want hun liefde voor elkaar wordt gebonden door de letterkundige traditie. De auteur weet dit virtuoos te combineren met een gepaste portie humor en een snuifje filosofische contemplaties van een traditionele man in een moderne wereld. Het boek steekt, doet pijn, laat je lachen en wekt een sympathiek gevoel van nostalgie op. Geef het zeker een kans als jij op zolder ook een nostalgische doos papierwerk hebt die je af en toe weer totaal begeestert.