Steeds opnieuw hetzelfde boek herschrijven.
Schrijvers blijven hetzelfde boek herschrijven, dit is meer dan waar voor Graham Swift.
Bij een minder begenadigd auteur leidt dit tot oeverloos herhalen, maar Swift weet toch steeds zijn weergave van de herinneringen, zijn terugkijken op het verleden, vooral op de voorbije Wereldoorlogen, mooi in te passen in boeiende verhalen.
DIT BOEK: Robert Beech, eigenaar van een wapenfabriek, oorlogsheld uit WOI komt om het leven bij een terroristische aanslag. Zijn zoon Harry heeft geweigerd de rol van zijn vader in het bedrijf over te nemen, vluchtte weg als oorlogsfotograaf en werkte daarna als persfotograaf. Dochter Sophie die een goede band had met haar grootvader, drijft op haar beurt weg van haar afwezige vader. Deze personages komen afwisselend aan het woord met hun motieven, hun drijfveren, hun terugkijken.
De auteur houdt het verhaal levendig door een overzicht van de grote gebeurtenissen van de vorige eeuw, voeg hierbij een psychologische uitdieping van zijn personages, dit alles in een mooie taal, en hier zijn de ingrediënten van een geslaagde roman.
