Hoe vioolmuziek het verhaal van oorlogsleed kan vertellen

Jun Mizukami studeert in 1939 altviool aan het conservatorium in Parijs, waar hij Anna ontmoet. Hij wordt door de oorlog echter gedwongen om terug te keren naar Japan om dienst te nemen in het leger. 67 jaar later worden hun dagboeken teruggevonden en wordt hun leven gereconstrueerd.

Het boek bevat vijf delen die zich afspelen op verschillende tijdstippen, waardoor de schrijver de geschiedenis van deze mensen als een puzzel samenstelt. De hoofdpersonen zijn een Franse jonge vrouw en een Japanse violist. Japan is samen met Duitsland de “agressor” en Frankrijk de aangevallen natie. Jun is soldaat, Anna is gewoon burger. Akira stelt met een ontroerende oprechtheid dat er overal slachtoffers zijn.

Beiden zullen de oorlog niet overleven. Anna krijgt geen nieuws meer over Jun na enige tijd en kwijnt weg, en Jun kan de onmenselijke wreedheden van de oorlog niet meer aan.

Hun kleinkinderen vinden hun dagboeken en door een mysterieuze aaneenschakeling van lotsbestemmingen vinden ze elkaar. De kleindochter speelt altviool, net als Jun. De cirkel is rond, de muziek heelt de wonden.

Een poëtisch pamflet tegen extremisme. Lees het traag, het zal je raken. Zeker in deze tijd.