Chagrijn met een gouden hart

Ik weet niet of ik de laatste jaren een grappiger, hartverwarmender en prachtiger verhaal gelezen heb.

Mijn vrouw en ik stonden in de boekhandel toen ze ineens met een boek voor mijn neus zwaaide. "Lief, dat ben jij!". Dit kwam vooral door de eerste zin op de achterflap: "Ove is almost certainly the grumpiest man you will ever meet. He thinks himself surrounded by idiots." Waar een ander misschien beledigd zou zijn, zag ik de vergelijking wel. Lang verhaal kort, het boek ging mee naar huis.

En wat ben ik blij dat het dat deed. "A Man Called Ove" van Fredrik Backman is het soort boek dat je laat schaterlachen om de kleinste ergernissen van een oude mopperkont, om je vervolgens vol in het hart te raken. Ove is nors, principieel en heeft zijn oordeel over de mensheid al lang klaar, maar achter dat harnas schuilt een man die rouwt, liefheeft en, ondanks alles, nog steeds iets te bieden heeft aan de wereld om hem heen.

Dit boek is zowel hilarisch als hartverscheurend, en het laat je achter met de herinnering dat iedereen, hoe chagrijnig ook, een verhaal heeft. En dat we soms, net als Ove, gewoon mensen nodig hebben die door onze stekelige buitenkant heen prikken.

Lees dit boek.

Echt.