De ik is op zoek en schuwt daarbij het experiment niet,

Diepdiepblauw verhaalt de zoektocht van een jong, naamloos vrouwelijk personage naar haar eigen seksuele voorkeuren, en zij experimenteert er lustig op los.
De hoofdpersoon onderzoekt niet enkel haar eigen gevoelens, emoties, verliefdheden en geaardheid, ze onderzoekt tegelijkertijd Oop een fascinerende manier de onderwaterwereld. In de vertelling wordt elk hoofdstuk opgehangen aan de eigenschappen van een zeebewoner (het gaat van zoogdier tot weekdier en alles daartussen). Bij momenten zijn de parallellen of verbondenheden grappig en fascine-rend.
Diepdiepblauw is een bijzonder boek: een mengeling van roman, natuurboek en essay dat op literair vlak zeer vernieuwend is. Diepdiepblauw is het verhaal van een zoek-tocht, naar een identiteit, of een plaats in de wereld, of een eigenheid. Persoonlijk vind ik dat er iets te veel verschillende bijfiguren de revue passeren. De ik is op zoek en schuwt daarbij het experiment niet, maar nu komen en gaan de medekroeggangers, oude schoolvriendinnen, internetdates en andersoortige kennissen in zo’n hoog tempo – en keren ze ook met regelmaat terug – dat ze niet allemaal evenveel diepgang krijgen.