Ingenieuze trilogie krijgt te lang slot

De spiegel en het licht is het langverwachte slot van de trilogie over de Britse 16de eeuwse politicus Thomas Cromwell van de met prijzen beladen Britse schrijfster Hilary Mantel. Wolf Hall en Het boek Henry wonnen de grote Man Booker Prize, dit jaar haalde dit boek het niet tot de shortlist. Misschien omdat de jury het wel een van de vele andere sterke auteurs wilde gunnen?

De spiegel en het licht pikt het verhaal van Cromwell en het hof van Henry VIII op na de onthoofding van diens tweede vrouw Anne Boleyn. Wonden worden gelikt, na de ravage treedt er een stilte na de storm op voor rust en herstel. Henry VIII zal trouwen met Jane Seymour en zich verzoenen met zijn dochter Mary. Cromwell leert zijn dochter Jenneke kennen die uit Antwerpen overkomt en veel over haar vader heeft horen vertellen van wier bestaan hij niet op de hoogte was. Het deel over Cromwell in Antwerpen uit zijn verleden is erg plezierig en hier en daar herkenbaar om te lezen trouwens. Cromwell wordt zelf in de adelstand verheven.

Een nieuwe orkaan kondigt zich echter in alle hevigheid door allerlei tekenen aan. In heel Engeland en de omliggende gebieden die de Engelsen controleren, roert de opstand zich en breekt er rebellie uit. De oude krachten roeren zich om tegen de wetten van Cromwell in te gaan. Zijn status begint te wankelen, zijn hoogmoed en inhaligheid zullen hem gaan opbreken. Als lezer ga je hem toch wat minder sympathiek vinden, dit door de genialiteit van de schrijfster. Uiteindelijk zal hij door mensen in zijn onmiddellijke omgeving en door Henry VIII verraden en naar zijn gekende lot geleid worden. Maar als hij in de spiegel kijkt, hoopt hij het licht van het toekomstige Engeland te zien. Daar heeft hij tenslotte hard voor gewerkt.

Mantel heeft veel symboliek en ook mythologie in dit boek verstopt en gaat verder op hetzelfde elan en in dezelfde prachtige stijl als in de vorige twee delen. De spanning en de rauwheid voeren in dit boek de boventoon, de humor is minder aanwezig ook al wordt er nog sporadisch mee rondgestrooid. Toch had dit boek krachtiger geweest als dit een 200 à 400-tal bladzijden korter was geweest. Er wordt té veel in detail verteld in dit deel, waardoor het ook wat te slepend wordt uiteindelijk. Ook al zullen geschiedenisliefhebbers nog steeds hun vingers en duimen aflikken en verheugd zijn met dit verhaal. Want er is nog steeds een schat aan informatie en genot uit te halen uiteraard.