Spanning en magie

De Engelse Susie Bower schreef reeds tv-programma’s voor kinderen bij BBC en Channel 4. Zij weet dus waar het jonge volkje van houdt. Haar debuut, De school in het magische maanlicht, is zeker een aanrader voor lezers vanaf 10 jaar.

De kaft is een beetje duister. Een vervallen gebouw, een acrobate, een bos, een raaf, een ballon,… een cover die perfect bij het verhaal past! Nieuwsgierig?

“Ik ga een geheim vertellen. Tot mijn tiende verjaardag had ik geen naam van mezelf.”

Die eerste zinnen zijn meteen raak. Het hoofdpersonage heeft de naam Claudia van haar adoptieouders Claude en Sonia gekregen, een samentrekking dus van hun namen. Claudia krijgt bijna geen affectie van hen en leidt een saai leventje. Maar daar komt verandering in als ze op haar tiende verjaardag een mysterieuze boodschap krijgt en haar echte naam ontdekt, Flynn. En dan blijkt ook nog eens dat ze een deel van een tweeling is. Natuurlijk wil Flynn haar tweelingzus vinden, en daar wil ze echt alles voor doen. Maar dan moet ze wel op de kostschool van haar zusje terecht zien te komen. Op een hilarische manier zorgt Flynn ervoor dat haar adoptieouders haar inderdaad naar een kostschool sturen… maar niet naar die chique die ze in gedachten had, wel de school daarnaast… De school voor Nobodies.

Op deze school begint iedereen als Nul, als Niemand. We komen er zelf wel achter wie iedereen is. Zolang heb je geen naam.

Flynn bedenkt dan maar zelf namen voor de andere kinderen. Aanvankelijk gaat het moeilijk tussen Pudding, Regelneef, Zeurpiet en Flynn… die nu Wiebel heet, omdat ze echt niet kan stilzitten. Juffrouw Cruet is best streng, maar Meneer Gold is dan weer een zeer aimabele man die vroeger in het circus heeft gewerkt. Flynn is gek op alles wat met circus heeft te maken en zo ontstaat er een bijzondere band tussen hen. En dan is er nog een mysterieuze spiegel en een pratende vogel die alles van Flynn weet. Dit alles zorgt voor de nodige spanning en een mooi vleugje magie. Maar komt Flynn ook dichter bij haar zusje? De zeer aandachtige lezer weet misschien al snel een stukje van het mysterieuze verhaal te ontrafelen, maar toch blijft het tot op het einde verrassend!

Het is echt fijn om te lezen hoe de kinderen evolueren, hoe ze leren samenwerken, hun sterke kanten ontdekken en daardoor toch een hechte band krijgen. Ze zijn, net als de andere personages uit het boek, zeer goed getypeerd. Zo is Flynn een echte doorzetter, maar er is ook plaats voor haar twijfels, angst en koppigheid. Meneer Gold, mijn favoriete personage, heeft dan weer een zwaar verleden maar hij ziet wel de lichtpuntjes in zijn leven.

De korte hoofdstukken zetten aan om steeds nog even verder te lezen. Het lettertype en de bladspiegel zijn ook zeer duidelijk en aangenaam. Susie Bower heeft een directe schrijfstijl en zorgt ook op tijd voor de nodige humor. Zo worden de spannende en serieuze passages afgewisseld met een luchtigere toon. Na een wervelend begin is het middenstuk een beetje slomer en soms herhalend, maar naar het einde toe zit er weer veel vaart in het verhaal.

En het slot, waarin Flynn eindelijk de waarheid ontdekt over haar verleden, bevat zeker nog de nodige verrassingen én een mooie levensles. Het is dus uitkijken naar de vertaling van het tweede boek van Susie Bower, The Three Impossibles! Graag 3,5 magische sterren voor dit knappe jeugdboek!