Leestip van Gerda Van Erkel

De alomtegenwoordigheid van afwezige moeders

23 februari 2023

DE NAAM VAN DE MOEDER. Roberto Camurri. *****

Toeval of niet? Het derde boek op rij over de verschrikkelijke impact van een afwezige moeder en een vader die doet wat hij kan en wat voor de zoon, Pietro, nooit genoeg kan zijn.

De veel te vroeg afgekapte hechtwortels verstoppen Pietro’s poriën. Het gemis volgt de kringloop van zijn bloed, van zijn kruin tot zijn tenen en vingers, zijn hersenen zijn ermee doorregen. Verdriet en woede staan als twee legermachten tegenover elkaar, verscheuren het kind en later de volwassene, dat door beide verscheurd wordt.

Het gemis zit in elke aai die hij niet over zijn hoofd heeft gehad om getroost te worden, in elke kop thee die niet voor hem is gemaakt, in alle zorg die hij niet gekregen heeft.
De vader, Ettore, worstelt met zijn eigen gemis. De vrouw waar hij van hield, die hem verliet toen de kleine een baby was. De jongen die haar ogen heeft, zodat hij haar, Anna, nooit kan ontlopen. In de jongen zoekt en vervloekt hij haar. Hij heeft zijn eigen jeugdkwetsuren, waarover hij sporadisch vertelt, die de jongen bij blijven, die van Ettore een vader maken om van te houden, als hij in hem het jongetje dat hij zelf is herkent.

Ettore vertelt Pietro weinig over zijn moeder. Door haar dood te zwijgen is ze nog afweziger, mist hij verhalen die als herinneringen de wond zouden kunnen denken. Het niet weten, het zwijgen, leidt tot verschrikkelijke gissingen. Pietro neemt het de vader kwalijk dat de moeder hen verlaten heeft. Hij had haar moeten tegenhouden. Misschien heeft hij haar wel vermoord?

Het werk van de vader is zwaar, ongezond. Er is het stadje, Fabbrico, dat ik herken uit ‘De menselijke maat’ dat ik vorig jaar las en me verweesd achterliet. Ik herken plekken, vrienden, de heks, de bar, de troosteloosheid, het verlangen om eruit weg te trekken en het nooit achter je te kunnen laten, want het is thuis.
Pietro zoekt zijn moeder in de vrouwen die hij ontmoet. Hij heeft niet geleerd hoe hij moet liefhebben en hij wil alleen liefgehad hebben, de vrouwen zijn niet altijd even lief. Hij wordt verliefd op de ogen van zijn moeder die hij van een foto heeft, bouwt er een vluchtwereld rond. Hij heeft seks. Hij wil weglopen. Hij wil alles en iedereen platbranden. Hij wil weg en keert altijd terug, zowel naar het dorp als naar de vrouw, Myriam, met wie hij een bestaan probeert op te bouwen.
Er is de continue angst dat ze zal weggaan, hem zal verlaten zoals zijn moeder.
En als hij niet eerst een man voorMyriam kan zijn, zal hij dan, als er een kind komt, een vader kunnen zijn?

Zelden las ik een boek dat zo zintuiglijk geschreven is. Een beklijvend verhaal in een prachtige stijl, bezwerend, om de adem bij in te houden.

Synopsis

Een vader en zoon worstelen met het gemis van hun vrouw en moeder, die jaren geleden vertrok en een onuitgesproken pijn en verdriet achterliet.

Leestip van Gerda Van Erkel

De naam van de moeder
Titel:
De naam van de moeder
Auteur:
Roberto Camurri
# pagina's:
218 p.
Genre:
Romans
Uitgeverij:
De Bezige Bij
ISBN:
9789403116013
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Vader-zoonrelatie, Relaties, Verlies (emotie)
Aanbevolen voor:
Aangrijpend,
Boeiend,
Tijdloos
Doelgroep:
Volwassenen

Gerelateerde leestips