Luid applaus! Bis Japin, bis!

*Tilly en Markus zijn al twintig jaar getrouwd. Ze wonen in een prachtig landhuis aan de kust, genieten van elkaars gezelschap en voeren diepgaande gesprekken. Wanneer Tilly ziek wordt, gaat ze op zoek naar een vervangster voor zichzelf. Een vervangster die Markus gelukkig kan maken. Een vervangster die het dichtst tegen haar aanleunt. Wanneer Tilly de perfecte vervangster heeft uitgenodigd op het landhuis, blijkt er één groot probleem. De perfecte vrouw is geen onbekende voor Markus. Een groot geheim onthult zich. De perfecte vrouw was de minnares van Markus. Was Markus wel de 'man van haar leven'?

Terwijl je leest voel je je een toeschouwer van een toneelstuk. Groots en theatraal is het verhaal geschreven. In de eerste akte tovert Japin wondermooie woordspelingen binnen de dialogen van de drie personages. Toevalligheden nemen hun plek in op het podium en er sluipt in akte twee nog een verrassende wending. De toeschouwer kijkt en leest met open mond naar dit schouwspel.

Bijzonder aan het verhaal zijn de kleine elementen die zich bewegen rond de drie hoofdspelers; kreeften en schelpen worden als symboliek opgevoerd. Hun hond blijkt ook een evenwaardige bijfiguur te zijn naast het moedige hoofdpersonage Tilly. Lezer of toeschouwer kunnen we ook vervangen door ‘deelnemer’ want De man van je leven is een bundel vol citaten en levensvragen. Citaten die je toch even stil laten staan bij liefde, emoties, leven, maar ook dood. Wanneer het doek van De man van je leven valt, kan de toeschouwer enkel luid applaudisseren. Bis Japin! Bis!

‘Het leven is misschien je vijand, maar je kijkt hem tenminste recht in de ogen. Je moet door erop of eronder. Het is hij of jij. Het is een avontuur.’