Vlaamse momenten

Dit boek belicht 60 zaken die belangrijk waren voor Vlaanderen. Dit kunnen geschiedkundige feiten zijn, maar ook personen, economische ontwikkeling of stromingen in de kunstwereld.

Welke gebeurtenissen moesten opgenomen te worden in “de lijst van 60” was reeds voor het verschijnen van het boek een punt van discussie in de pers, ook erna waren er heel wat mensen die kritiek hadden. De provincie Limburg zou te weinig aan bod zijn gekomen, de Olympische Spelen in Antwerpen van 1920 ontbraken en de grote invloed van de katholieke kerk in het jonge België werd te weinig belicht. Welke keuze de “raad der wijzen” die het boek hebben samengesteld ook hadden gemaakt, er zou altijd wel kritiek op gekomen zijn. Belangrijker lijkt me het feit dat een dergelijk overzicht werd opgesteld.

Men kan het boek indelen in 4 bijna gelijke delen qua volume. Het eerste kwart belicht de periode tot 1500, het tweede kwart belicht de periode tot 1830, het derde kwart de periode tot wereldoorlog 2 en het laatste deel de periode van de oorlog tot nu.

Het eerste deel belicht de vroegste geschiedenis van Vlaanderen tot de opkomst en de groei van de steden. Het tweede deel betreft de economische en de culturele bloeiperiode, de bloedige onderwerping door Spanje en de tijd van Napoleon. Het is een tumultueuze tijd waarbij niet enkel de politieke situatie wordt belicht, maar ook schilderkunst en muziek, het opkomend humanisme en de Beeldenstorm tot het wetboek van Napoleon en het ontstaan van België.
Het derde deel loopt tot WO II In deze periode ontstond de taalstrijd, daar het Nederlands niet werd gesproken door de hogere klasse, kwam het socialisme op, werd de Westhoek kapotgeschoten in WO I en komt de collaboratie in WO II aan bod. In het laatste deel wordt de economische welvaart van de jaren 60 belicht, de opkomst van de televisie, het vastleggen van de taalgrens, het groeiende Vlaamse bewustzijn en de opkomst van Europa.

Een breed gamma dat wordt vertelt in een boek van een 300 bladzijden, waarbij naast tekst ook heel wat afbeeldingen zijn vermeld. Door de veelheid van de afbeeldingen is het tekstdeel wat beperkter, wat er mede toe heeft geleid dat de stijl kurkdroog is. Per onderwerp zijn er gemiddeld 5 bladzijden, maar daar bijna de helft ervan de afbeeldingen zijn, is er weinig plaats om de zaken op een gedegen wijze toe te lichten , wat erg jammer is.

Er verschijnen de laatste jaren veel boeken in Vlaanderen en Nederland die de geschiedenis (of een bepaald deel ervan) belichten en er zijn ook nieuwe televisieprogramma’s rond dit thema die een grote kijkdichtheid hebben. De vraag stelt zich dan ook welke stijl men moet hanteren. Het boek “Het verhaal van Antwerpen” bijvoorbeeld is een erg lijvige turf, maar hierdoor was er ruimte voor een vertelling, voor humor, voor anekdotes. Deze Canon is minder dik maar droger. Het leest iets minder makkelijk, maar het blijft wel interessant.