de troosteloze Kaap Ursus

Dimitri Bontenakel (°1971) woont en werkt in Antwerpen. Hij schreef de romans Schaduw en vuur (Wereldbibliotheek, 2017), De steek van de schorpioen (2013), Mijn ontmantelde wereld (2007) en Een zwerver met pleinvrees (2004). En nu is er zijn nieuwe roman De Berenrug. Het verhaal situeert zich eind negentiende eeuw. Twee Vlaamse broers kiezen er voor om op zeereis te gaan om geld te verdienen voor te verdienen voor de familie. Hun schip de ‘Nauru’ loopt averij en de broers stranden op de troosteloze Kaap Ursus een eiland diep in de Noord-Atlantische wateren, een eiland dat door een ramp werd verwoest die de bewoners zelf over zich hebben afgeroepen. De bomen zijn verdwenen, gewassen groeien nog nauwelijks, er worden geen kinderen meer geboren en de bewoners, schipbreukelingen en nazaten van kolonisten, kunnen er niet weg. Je kan wel stranden op Kaap Ursus maar dan heb je meteen ook levenslang verblijf, indien je uit kapotmakende eenzaamheid geen zelfmoord pleegt. In de steek gelaten door de rest van de wereld zijn de eilandbewoners op zichzelf aangewezen. De jonge Ellie voert haar eigen strijd. Haar stiefvader wil dat ze samen met hem de vuurtoren gaat bemannen terwijl de zoon van de eilanddokter haar als zijn toekomstige bruid ziet. Maar zij droomt zelf van een leven ver weg van het eiland. Om dat te kunnen realiseren vindt ze vindt een onverwachte maar ook onbetrouwbare bondgenoot. Met deze historische roman plaatst Dimitri Bontenakel zich weer op een aangename en verdienstelijke manier in de kijker. Hij weet de lezer te boeien door een verhaal aan te bieden dat nog heel lang b lijft nazinderen. Ook de literaire smulpapen bedient hij op hun wenken door een knappe stijl en een prachtig taalgebruik te hanteren waardoor die ruige ‘Berenrug’ en het bijbehorende landschap angstwekkend realistisch tot leven komt. Het begint al in de Proloog, waar we middenin een afschuwelijk storm op een boot met de Vlaamse broers schipbreuk oplopen. Ongelooflijk visueel weet de auteur dit te verwoorden. ‘De Berenrug’ is werkelijk een dijk van een boekl