De kracht van een open gesprek

Sulayman is een Palestijns vluchteling die zijn familie heeft verloren in Gaza en Sheila is een chirurg die haar man niet kon redden, hij overleed door een hersentumor. Beiden zijn zwaar gekwetst en op zoek naar innerlijke rust die vinden ze bij elkaar tijdens een gesprek met elkaar in de trein.

De vluchteling kent de taal nog niet volledig, waardoor Ish hem een gebrekkige taal toemeet, maar dan op een bijna poëtische wijze, waardoor het karakter en het verleden van beide personen mooi wordt neergezet.

“Taal is belangrijk maar niet belangrijker dan de boodschap” zegt Sulayman, wat zeker geldt voor dit boekje dat amper 100 bladzijden telt, maar dat diverse lagen kent. Het is als het verhaal van de dikke koning dat ook voorkomt in het boekje, een verhaal dat voor iedereen iets anders kan betekenen.

Het kan een verhaal zijn over vluchtelingen, over gevolgen van zinloos geweld, over de gevolgen van psychische letsels, over noodlot en toeval. Elke keer dat je het leest kun je iets anders zien.

Het kan ook het verhaal zijn over de helende kracht van een gesprek tussen mensen die zich open willen stellen voor elkaar. Een stukje menselijke warmte.

Lees het als je tijd en zin hebt, als het verhaal op zich er niet zo toe doet. Lees het traag, zodat je het voelt. Weinig schrijvers kunnen dit, deze man wel.

Een warme aanrader.