Citaat: "Maar ik moet en wil erdoor, ben ervan overtuigd dat ook dat je laatste wil was: schrijf mijn boek, moeke,zo echt en eerlijk mogelijk. Je hebt me zoveel informatie gegeven, schrijvend, pratend en stilzwijgend, maar een objectief boek kan ik over jou niet schrijven. Herinneringen zijn aangetast door de tijd, gekleurd door mijn eigen gedachten en gevoelens. Ook jouw woorden lees en interpreteer ik misschien anders dan jij ze bedoelde. Ik probeer echt om eerlijk te zijn meer kan ik niet doen. "

Lief Vleugels (Herentals, 1953) schrijft romans en poezie, was als docent schrijftraining en poezie verbonden aan de Antwerpse SchrijversAcademie, de Schrijversvakschool in Paramaribo, Suriname, en diverse organisaties, zoals scholen, bibliotheken en gevangenissen. In 1990 verscheen haar succesvolle roman Zullen we dansen prinses, gevolgd door de roman Schelpen en lege dozen, beiden bij Wereldbibliotheek, Amsterdam. Haar poeziebundels Getij (2005), In de adem van Zeus (2007) en Mensen (2008) werden uitgebracht door Uitgeverij P in Leuven. Zij publiceerde verhalen en gedichten in diverse bloemlezingen en literaire tijdschriften als Deux ex Machina en Gierik & NVT. In september 2013 verscheen haar roman Omdat de dagen liegen bij Uitgeverij Xanten.

Alles stroomt gaat over een moeder die de dood van haar dochter probeert te begrijpen en te verwerken. Aan de hand van nagelaten dagboeken en brieven van haar dochter en haar eigen dagboeken reconstrueert de moeder het leven van haar dochter. “Alles stroomt” is de vierde roman van de Vlaamse schrijfster Lief Vleugels, die geheel is opgedragen aan het leven en de dood van haar 37-jarige dochter. Zij stapte op 16 Maart 2014 actief uit het leven, tezamen met haar 51-jarige vriend. Auteur en moeder Lief Vleugels probeert in haar boek ‘Alles stroomt’ de zelfverkozen dood van haar dochter en levenspartner te begrijpen, te aanvaarden en hoe moeilijk het ook is, een plaats in haar leven te geven. Aan de hand van dagboeken en brieven reconstrueert de moeder het leven van haar dochter. Een lange pijnlijke tocht doorheen een massa psychoses. Het hele psychiatrische verleden van Mathilde was een noodkreet om eigenheid.De pschychoses zijn een voorbeeld van hoe ze naar de kelder naar de zolder wilde gaan, vanuit de hel naar de hemel. Maar ze wilde en kon de leegte niet toelaten. De leegte van het nu.

"Alles stroomt" geeft een inkijk in de psychiatrie en hoe psychische problemen iemand de dood in kunnen drijven. De titel "Alles stroomt" mag dan op het eerste gezicht aan een romantisch kabbelend beekje beekje doen denken, maar dat zit er maar bij mondjesmaat in, meestal is het leven en lijden van Mathilde echt een woest kolkende bergrivier zowel voor haar zelf als voor haar omgeving. In "Alles stroomt" zijn afwisselend de moeder en de overleden dochter aan het woord over hun veelbewogen levens. Brieven, dagboekfragmenten, overdenkingen en gedichten wisselen elkaar af. De schrijfster en moeder Lief Vleugels had veel materiaal voorhanden om de stem van haar dochter te laten horen, met name een twintigtal dagboeken, brieven, e-mails, telefoontjes en haar geheugen. In haar dagboekfragmenten is Matilde haast visueel aanwezig en laat zij duidelijk blijken hoe zij geleden en gestreden heeft. De lezer krijgt een indringend en overtuigend beeld van haar worsteling met het leven, met haar rancune over haar belaste kindertijd, met haar stemmingswisselingen, met haar wisselvallige relaties, haar wankele zelfbeeld, haar plannen voor de toekomst, haar psychiatrische opnames, haar medicatie en haar pogingen om een zelfstandig leven op te bouwen. Maar niet alleen het leven van Matilde komt duidelijk in beeld ook de moeder schetst de lezer haar strijd die getekend was door de zorg om haar dochter, een strijd die duidelijk nog niet achter de rug is en waarschijnlijk ook nooit zal zijn.

De titel “Alles stroomt” verwijst ook naar het boek dat Matilde zelf had willen schrijven, over haar ervaringen met de psychiatrie en met het spiritisme, Panta Rhei. Lief Vleugels heeft duidelijk het werk gemaakt dat haar dochter niet meer heeft kunnen schrijven. En ze heeft dat op een heel overtuigende wijze gedaan want het boek palmt je als lezer in van het eerste tot het laatste moment. De roman begint met een bericht uit een Tsjechische krant, waaruit blijkt dat bij Horni twee Vlamingen onder raadselachtige omstandigheden zijn verongelukt, Hij eindigt met de dagboekfragmenten van Mathilde over de laatste periode, waarin ze zielsgelukkig is met Willem, die ze in de psychiatrie ontmoet heeft en met wie ze de diagnose Manisch-Depressieve stoornis deelde, waardoor ze elkaar uitstekend aanvoelden en begrepen.

"Alles stroomt" is een buitengewoon mooie en goedgeschreven roman over een sterke maar ook pijnlijke moeder-dochterrelatie.