Moederen alsof je niet werkt en werken alsof je geen moeder bent

“Alle moeders werken al. Pleidooi voor een zorgzame samenleving” gaat over het moederschap en hoe er wordt mee omgegaan in onze huidige samenleving. Meulenbelt vraagt om een herwaardering van het moederschap, roept op tot een collectieve aanpak van de zorg met veel oog voor de precaire situatie van alleenstaande moeders. Een zeer goede introductie.

Een paar van de interessantste discussiepunten uit het boek:

- Er moet een nieuwe feministische visie komen op de waarde van moederschap. Een feminisme dat als enige maatstaf betaald werk heeft en geen visie heeft op de zorg schiet tekort.

- De emancipatie van de vrouwen staat of valt met hun deelname aan de arbeidsmarkt. Is emancipatie hetzelfde als betaald werk? Dit vind ik een moeilijke discussie want ik wil luidkeels ja roepen.

- Kinderen hebben de beste vooruitzichten in gemeenschappen waar het grootbrengen van kinderen te belangrijk wordt gevonden om volledig aan de ouders over te laten (Dit vind ik een hele goeie). We moeten kijken of we niet meer collectiviteit kunnen creëren.

- Reproductie-feminisme dat zegt dat het kapitalisme niet enkel gebaseerd is op de productiewijzen maar ook op de reproductie. De werkende klasse kan niet leven zonder loonarbeid maar ze kunnen die loonarbeid niet verrichten zonder een plek waar ze wonen, rusten en kunnen bijkomen om weer aan het werk te gaan.

- Is er een samenleving mogelijk die gebaseerd is op eerlijk delen, het delen van betaald en onbetaald werk met werkelijke emancipatie voor vrouwen?