Boeiend
Aleksandra. Door: Lisa Weeda.
Lisa Weeda is Nederlands-Oekraïens en schreef dit boeiende debuut nadat ze in 2018 voor haar 94-jarige oma naar Loegansk reisde, op zoek naar het graf van haar verdwenen oom Kolja. Ik zag haar in Brommer op zee en kreeg zin om dit boek te gaan lezen.
Haar familiegeschiedenis is boeiend, intrigerend en fascinerend. En sinds de oorlog in Oekraïene nog actueler. Weeda schept een soort van sprookjeswereld waarin twee witte herten doorboord met een gouden pijl (zie cover) een belangrijke rol spelen. Dat wisselt ze af met herinneringen van familieleden en haarzelf én een soort van ooggetuigenverslagen. Alles bij elkaar vorm dit een complexe (gelukkig voegt ze een stamboom en kaart toe), gelaagde, donkere én kleurrijke vertelling; een indringend boek.
Rode en zwarte lijnen op doek en in de aarde, breuklijnen in geboortegronden, land dat van eigenaar/bezetter wisselt als ware het bibliotheekboeken, wodka, veel wodka, eindeloze gouden graanvelden, het paleis van de Sovjets, Don Kozakken,… Een wereld ver van die van mij maar dankzij Weeda komt dat alles even dichterbij.
Een debuut dat niet actueler kon zijn. Daarom alleen al een must-read.