Het pijnlijke zwijgen van 1942 in een scherp Antwerps dagboek

Als je in Antwerpen woont, wandel je na dit boek nog even verbijsterd door je eigen buurt. Pleintjes, parken en straten deel je met de vele mensen die aan bod komen in dit boek. Van Goethem verzamelde een schat aan verhalen uit dagboeken, politieverslagen en getuigen. Zo slaagt hij er in om een indrukwekkend beeld te schetsen van situaties waarin mensen zich bevonden; de grote onwetendheid en de angst die steeds groter werd. Het werd joodse gezinnen onmogelijk gemaakt om te overleven; de armoede werd onhoudbaar, de politie kwam steeds meer in handen van het nazi-regime, te veel mensen hielden hun mond en wachtten af. We spreken over 'zwarten' en 'witten' tijdens de oorlog, maar aanvankelijk was er ook veel 'grijs'. Ook die positie was niet zonder gevolgen. Vele niet-joden konden of wilden de situatie niet inschatten en gingen gewoon door met hun wekelijkse etentjes op de De Keyserlei. Om de hoek gingen de razzia's van start. Schijnbaar onbenullige handelingen betekenden voor sommigen het verschil tussen leven of dood. De positie van het Antwerps stadsbestuur en het snelle schakelen na enkele Duitse nederlagen is aangrijpend. Must Read!