Zuiderzinnen leeft!
Door Katja Verbeeck & Hanneke van de Kerkhof
Foto's Hanneke van de Kerkhof
Na een pauze van meer dan tien jaar is Zuiderzinnen terug, en hoe!
De dag begint grijs met wolken die twijfelen of ze de dag zullen voorzien van een vochtig extra of dat het bij dreigen zal blijven.
Ik ben om 12 uur ter plaatse waar ik mijn Collega Katja opwacht voor een zinnenstrelende middag. Ik laat me verleiden tot een literaire tattoo bij het tentje van Creatief schrijven en zo is de toon gezet. Wolken schuiven zachtjes opzij om ook de zon wat plaats te geven, heerlijk.
Daar is Katja met een brede lach zoals altijd en zijn we klaar om onze vragen los te laten op een kleurrijk publiek. Keuze genoeg, zo blijkt en de meeste mensen willen ook nog op de foto.
Hanneke en ik liepen rond om lukraak mensen aan te spreken omdat we benieuwd waren wat iedereen naar t gezellige Antwerpse Zuid bracht.
Wat brengt jullie naar Zuiderzinnen?
'Wij zijn allebei dichters en wonen op het Zuid en het lag voor de hand dat we vandaag naar hier zouden komen. We hebben het programma bekeken maar het is heel moeilijk om een keuze te maken om iedereen te zien. We gaan dus overal een beetje binnenspringen en een beetje kijken.'
'Ik ben benieuwd om het hier te leren kennen en de sfeer op te snuiven. Misschien doe ik ook wel ideetjes op.'
'Wij zijn hier vroeger nog geweest. Wij gaan ook regelmatig naar de Dinsdagclub van Vitalski dus we kennen wel veel mensen. Ik vind het jammer dat iedereen zo verspreid zit waardoor je niet iedereen aan het werk kan zien.'
'Het woord en het evenement brengt me tot hier. Ik heb een heel programma uitgewerkt die ik wil zien vandaag en via Ernst Low die ik op Facebook volg heb ik dit zowat kunnen volgen. Zijn laatste boek heb ik trouwens juist op vakantie gelezen, puur vakantielectuur.'
'De sfeer brengt me tot hier en het literaire aanbod. Ik kijk uit om Ilse Ceulemans te ontmoeten en Ish maar blijkbaar heeft Ish zijn kat gestuurd. Ik vind dat eigenlijk echt wel jammer want veel mensen kwamen ook om naar hem te luisteren, echt heel spijtig.'
'Het programma brengt me naar Zuiderzinnen. Vroeger was dit een vaste stek en ik hield deze dag altijd vrij dus ik ben blij dat het terug is. Ik heb nog niets uitgestippeld en laat het gewoon op mij afkomen.'
We zetten ons neer op het terras van de Patine want daar staat Bert Haelvoet al achter de microfoon om ons te trakteren op één zin gedichtjes die je laten grinniken, en naarmate de zinnen elkaar opvolgen, hardop lachen. Literaire cartoons, zo zou je het kunnen omschrijven.
Ilse Ceulemans neemt de microfoon van hem over en leest voor uit haar roman -De tijdontkenner-, een titel die mijn nieuwsgierigheid prikkelt.
Tony Knollt was me al opgevallen. Zijn kanariegeel kostuum matchen perfect met de parasols op het terras. Hij neemt plaats achter de piano en bezingt met humor de fysieke en mentale aftakeling die horen bij het ouder worden.
Ook bekende en minder bekende auteurs kwamen we tegen op onze wandeling.
'Ik ging vroeger altijd al naar Zuiderzinnen. Ik woonde op een appartementje hier in de straat en ging altijd naar Zuiderzinnen. Later ging ik ook met de kinderen. Nu vroegen ze mij om hier te komen spreken en ik moest er niet over nadenken. Straks ga ik een kijkje nemen bij Frank Boeyen want van hem heb ik een citaatje in mijn boek.' (Ilse Ceulemans, auteur)
'Ik kom naar Zuiderzinnen omdat ik hier op twee locaties lees. Ik breng een werk van Jean- Marie Berckmans maar moest dat niet zo geweest zijn zouden we ook gekomen zijn. Het is immers het feest van het woord. Ik ben in mijn beste dagen ook een feest voor het woord. Verder wil ik vandaag zowat iedereen aan het werk zien.' (Koen de Bouw, acteur)
'Ik mag hier presenteren, ik mag een aantal auteurs en muzikanten aankondigen en ik woon zelf op het Zuid. Ik ben zelf ook auteur, ik ben Karin van Hoorick maar ik heb die Karin veranderd want wie wil er nog een Karin zijn? Dus ik ga door het leven als Kiki. Ik heb ooit een knutselboek gemaakt over crêpepapieren bloemen op het strand. Ik maak de boeken zelf en verdeel ze ook zelf. Dus hier komen is zoals een beetje thuiskomen.' (auteur)
'Den Axel die vroeg mij “in den uitgang” zo laat in de nacht of ik wou meewerken aan Zuiderzinnen. Ik heb ja gezegd dus ik ben nu onderweg naar mijn locatie waar ik ga lezen. Ik hoop ook dat ik straks naar Tony kan gaan luisteren, hij zingt liedjes.' (auteur Bert Haelvoet)
'Axel, één van de fantastische organisatoren, heeft mij gevraagd om iets te doen op Zuiderzinnen dus daarom ben ik hier. Natuurlijk, omdat ik zo met literatuur verbonden ben, gaat dat iets helemaal anders zijn. Het gaat over zorg en over literatuur.' ( Erik van Looy)
'Ik ben met de fiets gekomen, als je me vraagt wat mij naar Zuiderzinnen brengt. Nee serieus, ik ben hier gewoon graag. Ik kom hier wat gedichten brengen, zowel van mezelf als van anderen. Dat is één van mijn favoriete bezigheden.' ( Axel Daeseleire)
Even serieus mag ook. Wanneer we Café Costume binnenkomen is het muisstil. Mathijs De Ridder staat achter de microfoon en verteld over Paul van Ostaijen en het boek de Verlaten stad. Boeiend om te horen waar in de stad welke gebeurtenissen plaatsgevonden hebben.
De zon laat zich zien als we nog een plekje vinden om te zitten in de tuin van De Murni waar Nikkie van Lierop ons weet te ontroeren met haar prachtige stem.
Ook jonge mensen, tieners, kwamen naar Zuiderzinnen.
We treffen drie jonge knapen aan de trappen van het museum en vragen wat zij komen doen. 'Wij hebben een project waarvoor wij naar musea moeten gaan, dus daarom zijn we met ons drie naar het KMSKA gekomen. Zonder dit verplicht schoolproject hadden we nu niet gekomen naar hier, maar later misschien wel. Ooit, als we oud zijn ( lacht).'
Twee jonge meisjes, een beetje verderop, vertellen 'Mijn zus studeert talen en het was haar idee om naar Zuiderzinnen te komen. Ik ben nu op haar aan het wachten en zonder mijn zus zou ik niet gekomen zijn, zij is diegene die met taal bezig is. Ik heb ook geen idee wat ik kan verwachten van dit hier.'
De ambiance op het museumplein lokt ons weer naar buiten waar op het hoofdpodium Old Souls & Vintage Strings ons helemaal in een feeststemming brengen.
Wat is je favoriete woord, een vraag die ik graag stel, mocht ook dit keer niet ontbreken.
Gesprokkelde woorden:
Nu-Liefde-Verdraagzaamheid-Fantastisch-Ik-Zelfzorg-Klaproos-Leuk-Eclectisch-Smetterling-Nee-Goesting-Love-Genoffel-Hartstocht-Roccabolesk-Avontruurlijk-Nagenieten-Onweerzeepsop-zeeenzucht.
Samen worden ze:
ZELFZORG.
NU laat IK mijn zorgen thuis
LIEFDE voor het woord geeft GOESTING
Een ONWEERZEEPSOP lucht kan mijn HARTSTOCHT niet dempen
NEE, als een jong GENOFFEL begint de dag AVONTUURLIJK
KLAPROOS rood zijn mijn lippen, ECLECTISCH mijn gedachte
Een SCHMETTERLING fluistert me in het oor, is het niet FANTASTISCH
Hoe ROCAMBOLESK, dat woorden verbinden
De LOVE zich verspreid in een ZEEENZUCHT
VERDRAAGZAAMHEID ver kan dragen
En dat allemaal, voor een Zinnig woord.
Het was LEUK, ik ga nog wat NAGENIETEN.
Literatuur leeft in Antwerpen zoveel is duidelijk. Een dag waarop je oren en ogen tekortkomt, zoveel keuze op één dag. Is een driedaagse geen optie, Of is dat weer te gulzig? Zuiderzinnen tot volgend jaar.
