Dwalen van verhaal naar verhaal in de ZOO

De ZOO-vertellingen zijn een speciaal cadeau voor de bezoekers. Op zeven locaties leren zeven verrassende vertellers je de zoo in verhalen van zeven minuten nog beter kennen. De vertellingen vinden elke dag van de zomervakantie plaats en zijn inbegrepen in een ZOO-bezoek. Via korte verhaaltjes, gespeeld door professionele acteurs, geven uiteenlopende personages twaalf keer per dag een blik achter de schermen van het leven in de dierentuin.

Er komen heel wat interessante onderwerpen aan bod. Van wetenschappelijk onderzoek en conservatieprojecten tot kunst, geschiedenis, de tuin en natuurlijk ook de dieren. Met de boeiende maar toegankelijke verhalen wil de ZOO bezoekers een unieke ervaring bieden waarbij ze niet alleen de dieren bewonderen, maar ook andere facetten van de zoo leren kennen. Alle locaties waar de vertellingen doorgaan staan vermeld op het plannetje dat je bij de inkom krijgt en worden aangeduid met een boeksymbool.

Op de eerste locatie, aan de vlindertuin, stond Antoinette Exotique, een Belle epoque dame. Haar echte naam is Ineke Somers. Ze studeert musical/theater in Tilburg. Ze kende de regisseur door een andere productie die ze al eerder deed. Alle dames die deze rol spelen zijn Nederlandse actrices. Ze is dus de hele zomer in Antwerpen maar dat vindt ze leuk want haar vriend is ook Vlaming. Ineke vervolgt met: “Ik vind dit spelen heel leuk en zeker ook omdat ik nu veel Vlaamse collega’s uit het vak leer kennen. Vanuit de directie van de ZOO hebben we luisterverhalen gekregen die over de dieren en de ZOO gingen. Deze verhalen konden we ons deels eigen maken om ze te vertellen, maar de grote lijnen moeten wel blijven kloppen natuurlijk. Ik praat over de vlinders en koala’s maar ook over daten in de tijd van de Belle Epoque.”

Mijn weg loopt vervolgens naar het vogelgebouw waar opa/oma en kleinzoon/kleindochter staan te spelen. Deze keer is het kleinkind een meisje dat haar act heel vlot brengt, je merkt het talent en de musical ervaring. Juliette is 10 jaar. Ze vertelde me; “Ik dans en zing. Ik wil hier graag in verder gaan. Ik ben altijd heel blij dat ik mag komen spelen hier in de dierentuin.” Opa vervolgt door te zeggen dat hij van de ZOO houdt en op een plezante manier iets wil overbrengen aan de mensen over de dierentuin, informatie die de mensen niet weten en leuk is. Kort en bondig want langer dan 10 minuten kunnen mensen niet geboeid luisteren. De meeste mensen die dit doen zijn professionele acteurs, hij is één van de weinigen die dit niet als job doet. Het is zeer leuk om met de kinderen te acteren vindt hij. Hij werkt dus met Juliette maar zij wordt afgewisseld door een jongen, die Sam speelt. Ze spelen deze rol met 4 opa’s. Ze spelen 12 keer met telkens 10 minuten rust tussendoor. Zij vertellen over de dierentuin over alle generaties heen.

Dan ga ik naar het okapi verblijf waar Brent speelt. Hij vertelt: “Ik heb musicaltheater gestudeerd en ik ben hier ook werkzaam in. Ik speel Patje, de okapi-expert. Deze gedreven en gepassioneerde liefhebber van de okapi kan het niet laten om zijn kennis en passie te delen met iedereen die het wil horen en niet wil horen. Ik heb eerder met Luc, de regisseur, samengewerkt en omdat hij veel mensen zocht voor dit project ben ik ook gevraagd. Het is heel tof om te doen. 12 keer per dag deze rol spelen verveelt ook nooit omdat het publiek ook altijd anders is en de reacties en interactie zijn ook altijd verschillend. Je kan het voor jezelf dus ook altijd levendig en fris houden. Wij kregen een tekst en samen met de andere Patje’s hebben we de tekst doorgenomen en aangepast. We krijgen de vrijheid om ons de tekst eigen te maken. Ik geloof ook dat de andere mensen die Patje spelen, het verhaal in grote lijnen hetzelfde spelen maar je gaat natuurlijk ook verschillen zien. Het evolueert ook wel naarmate je het vaker doet.“

Mijn wandeling brengt me vervolgens naar het prieeltje van de mensapen. Daar staat Millie, de tuinier. Zij praat erg overtuigend over de wonderen van de tuinen in de ZOO. Millie is in het dagelijks leven Maud Hanssens, ze speelde al in veel bekende producties. Ze begint meteen te praten:” Ik had auditie gedaan voor de rol van Antoinette maar de regisseur vond de rol van Millie meer geschikt. Ik doe dit ontzettend graag en blijkbaar kom ik overtuigend over want veel mensen stellen me achteraf vragen over de tuin maar eerlijk gezegd, ik ken niets van tuinen en planten. Om mijn rol voor te bereiden mochten we vroeger dan de andere bezoekers binnen in de zoo en konden we kijken naar de tuinen en praten met de echte tuinmannen en tuinvrouwen.“

Na deze act haast ik me naar de andere kant van het park, de Egyptische tempel. Daar is Lou, de kunstkenner die enthousiast vertelt over de spannende geboorte van olifant Kai Mook om af te wisselen met verhalen over de kunst in de dierentuin. Deze Lou werd gespeeld door Neel Hannes. “Ik sta bij het standbeeldje van Kai Mook en bij de Egyptische tempel. Ik ben een kunststudent die iets vertelt over de beeldhouwwerken hier in de ZOO en de tempel. Ik zit in mijn laatste jaar muziektheater in Nederland dus ik zing en acteer veel en deze job vind ik dus echt heel leuk om te doen. De ZOO heeft een online platform en daar heb ik info gevonden over de tempel. Over Kai Mook ben ik online ook veel gaan opzoeken.“

De welnesscoach Eden, gespeeld door Britt Brouwers, vond ik terug aan het buitenverblijf van de olifanten. Zij leerde ons dat dieren ook stress kunnen ervaren en vertelde honderduit over stress en dierenwelzijn. Britt studeert in Tilburg muziektheater en in deze rol vertelt ze over de rust die ze ervaart als ze in de dierentuin is. “Vooral bij de olifanten ervaar ik deze ontspanning en rust. Dit is gewoon voor mij het fijnste plekje om adem te halen en te verblijven. Ik kom niet van Antwerpen maar van Nederland dus ik heb me vooraf goed moeten inlezen en hier ook een rondje moeten lopen om de Belgische dierentuin te ontdekken. Ik heb ook vragen gesteld aan mijn Vlaamse collega’s.“

Ik zag op het plannetje dat ik nog één vertelling had staan en de tijd begon te dringen dus ik begaf me snel naar Vriesland waar ik buiten Renaat vond, de cijferfanaat. Hannes Vandersteene speelde hier vandaag deze rol. “Een abonnee uit de ZOO die altijd met cijfers is bezig geweest en wiskunde is echt zijn ding. Dat is Renaat. Hij heeft er ook zijn beroep van gemaakt en hij werkt op de dienst bevolking waar hij de statistieken bij houdt. In zijn vrije tijd kan hij het tellen van cijfers niet laten en gaat in de ZOO alle dieren en paaltjes tellen. In het echte leven ben ik een musical acteur en geef ik daar ook les in. Verder regisseer ik ook. In het begin toen ik deze rol speelde hield ik me erg aan de tekst en na twintig dagen 12 keer per dag ben ik hier veel losser in geworden en steek ik er iets nieuw in. Ik vind het superleuk om te doen en het publiek is altijd anders en dat maakt het uniek om te ervaren. Het blijft super verrassend door wie er op die banken zit en naar u luistert. Er zijn ook veel mensen die niet komen voor de ZOO-vertellingen maar als ik die dan kan overtuigen om te blijven luisteren en dat ze achteraf blij zijn dat ze geluisterd hebben dan vind ik dat een heel fijn gevoel. Er zijn ook mensen die specifiek de route van de vertellingen doen en die zijn ook allemaal heel dankbaar en nieuwsgierig naar wat ik ga vertellen.”

Mijn route zit erop. Ik ben wat wijzer geworden. Aan het aantal mensen op de bankjes te zien is dit een meerwaarde en succesverhaal geworden! Ben je benieuwd naar de vertellingen? Kom dan gauw.

Speciaal voor de 180ste verjaardag werd ook de zoektocht in een nieuw jasje gestoken. Ambitieuze speurneuzen vinden de verjaardageditie aan de ingang van de ZOO. De zeven ZOO-vertellers geven tijdens hun verhaal de juiste tips en antwoorden prijs. Met het juiste codewoord krijgen alle kinderen een kleine verrassing in de shop aan het Flamingoplein.