Beeldverslag: Jeroen Olyslaegers in museum Plantin-Moretus
Het is donker wanneer ik voor de grote massieve houten deur van museum Plantin-Moretus sta. Het heeft iets bijzonders om na het sluitingsuur een museum te betreden, alsof je een speciale gast bent die de intimiteit binnen de muren exclusief mag proeven.
Magy en Isabel staan klaar om de genodigden welkom te heten met een drankje en een glimlach. We mogen op ontdekking want naast de lezing van Jeroen Olyslaegers valt veel te beleven vanavond.
In de eerste zaal die ik betreed staat Jan Chalmet van Bookz&Booze enthousiast verhalen te vertellen. Boeken met bijpassend drankje, dat is al speciaal en origineel, maar het bijbehorende verhaal maakt het extra spannend. Alleen al voor zijn aanstekelijke verhalen wil ik snel zijn winkel eens gaan bezoeken.
In de volgende zaal staat Plantin himself te vertellen over zijn leven. Zijn schoenen verraden dat het niet Plantin is die met een teletijdmachine naar zijn huis geflitst is, maar dat de gids Guy zich inleeft in de persoon Plantin, met zoveel vuur dat je gelooft dat je even terug in de tijd een bezoekje mag brengen aan de huisvader zelf.
Natuurlijk mag een demonstratie van de drukpers niet ontbreken. Wist je dat de huid van honden gebruikt wordt voor de stempels om inkt aan te brengen op de letters omdat deze geen poriën heeft?
Dan is het tijd voor Jeroen. Een man met een opvallende uitstraling die helemaal tot zijn recht komt tegen het prachtige decor als achtergrond. Met zijn warme stem neemt hij ons mee naar een turbulent Antwerpen tijdens de beeldenstorm (1566) en trakteert ons op een passage uit zijn roman Wildevrouw. Hij wijst naar de muur achter ons waar een portret hangt van Abraham Ortelius (1527-1598), de Cartograaf met een belangrijke rol in Wildevrouw, wat het verhaal nog meer tot leven laat komen.
Het verhaal gaat verder in zijn novelle, Willem en mijn wellust, waar Jeroen dat wat niet meer in Wildevrouw paste, toch zijn plek kon geven. Een klein tipje van de sluier over zijn nieuwe roman in wording mocht niet ontbreken.
Tevreden stap ik rond 21 uur over de drempel en bevind me weer in het jaar 2023.
Tekst en foto's: Hanneke van de Kerkhof
