Een Indische roman met goena-goena
In de muziekwereld staat Johnny Laporte bekend als een indorocker van het eerste uur, de gitarist van de Oscar Benton Blues Band en Barrelhouse. Tevens is deze musicus ook een gedreven schrijver.
Johnny Laporte werd in 1952 In Medan in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. De broers Guus en Johnny kwamen al jong als gitaristen in de muziek terecht.
Gelijktijdig met zijn debuutroman Zwijgen zweeg gezwegen verschijnt van Johnny Laporte zijn soloalbum That’s Me.
Zwijgen zweeg gezwegen is een verhaal in drie episodes, dat begint als een familiegeschiedenis, over generaties Indisch-zijn, de ‘repatriëring’ en gaat over Indische Nederlanders die met een trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en ontheemd een nieuw onzeker leven moeten opstarten. De jonge hoofdpersoon Joachim Broekhuis heeft samen met zijn Nederlandse moeder Anna halsoverkop hun rubberplantage in Sumatra moeten verlaten. Direct na de Tweede Wereldoorlog is in (dan nog) Nederlands-Indië een bloedige opstand uitgebroken: de bersiap. Vader Theodoor is daar al bij omgekomen, net als Swasti, het vriendinnetje van Joachim.
Moeder, zoon en het kindermeisje Fietje komen uiteindelijk terecht in het koude Wassenaar. Daar zetten ze in een vervallen villa – voorheen gebruikt door de Duitse bezetter – een pension op voor gerepatrieerden: Lieflijk Indië.
Het verhaal staat bol van Liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap enz.. Maar er zitten ook veel thrillerelementen in deze boeiende roman en ook passages waar goena-goena en de stille kracht voor een exotisch accent in het verhaal ontbreken niet.
Zwijgen zweeg gezwegen is misdaadroman én heldenverhaal in één en uiteraard putte de auteur voor zijn debuutroman rijkelijk uit zijn eigen familiegeschiedenis. Het verhaal is sterk opgebouwd en geeft ook een inkijk op stuk Nederlands koloniaal verleden.
