en stuk duister verleden uit de Belgische geschiedenis

Citaat: "De hele dag hadden de roeiers met hun spanen het water doorkliefd, hun naakte bovenlichamen glimmend van het zweet. Telkens als een lied ten einde was, riep één de roeiers een zin, waarop een tweede antwoordde en vervolgens een derde, tot de zinnen overgingen in alweer een eindeloos lied."

In haar vrije tijd is Leen stilaan begonnen met het schrijven van scenario’s voor televisie en langspeelfilm. Die oude droom om ooit een boek te gaan schrijven bleef echter ronddwalen in haar hoofd. In 1994 schrijft ze, samen met Beatrijs Peeters, haar eerste jeugdroman: 'In het teken van de dolfijn'. Er volgen nog drie boeken samen waarna Leen op de solo-toer gaat met onder meer 'Maskers' en 'Lege ogen.' Tussen 1994 en 2011 schrijft ze een vijftiental jeugdboeken en scenario's voor een animatiereeks voor kinderen. In 2005 schrijft ze met 'Soeur Sourire', na het (oorspronkelijke) filmscenario, haar eerste roman voor volwassenen. Ze is ook schrijfdocent aan het Conservatorium van Hasselt en aan de Academie in Haasrode.

Zoon in congo is een doorleefde koloniale roman over vriendschap en vaderschap. Ondanks het feit dat hij in een weeshuis woont, ziet de toekomst van Elias er best goed uit. Tot zijn moeder hem komt ophalen. Eerst is hij zielsgelukkig. Maar Dan blijkt dat zijn zieke moeder eerder een extra kostwinner wil dan een zoon. De laatste woorden van zijn moeder op haar sterfbed doen zijn wereld kantelen. In de chaos van de staking aan de Antwerpse dokken leert hij August kennen: een ogenschijnlijk grappige, maar geheimzinnige koloniaal, die Elias meeneemt naar Congo om er te werken voor een rubbermaatschappij.

Het boek begint in Antwerpen en schildert het leven in de haven van Antwerpen eind 19de eeuw; verhaalt verder van de lange en uitputtende boottocht naar Congo en eindigt op de rubberplantages van onze voormalige kolonie. Hij doet dat in de hoop daar zijn vader te vinden. Maar in plaats van iets te vinden, verliest Elias veel: zijn onschuld en de idealen waarmee hij is opgevoed, zoals het idee dat de nobele koning Leopold II de negers in de Congo beschaving wil brengen. Keihard wordt Elias op 16/17-jarige leeftijd geconfronteerd met het onbarmhartige bestaan in de tropen.

Zoon in Congo is een knap geschreven historische roman, de historische feiten zoals de expo in Antwerpen en de staking aan de Antwerpse dokken zijn mooi verweven met de avonturen van het hoofdpersonage zodat het nooit 'geschiedkundig' overkomt. Heel aangrijpend vond ik persoonlijk het tellen door Elias, van alles hij tegenkomt, om in moeilijke momenten niet te verdwijnen in een gat dat hem naar het binnenste van de aarde zuigt. Een boeiend boek met helaas ook een stuk duister verleden uit de Belgische geschiedenis .