Beklijvende roman over de zoektocht naar de liefde tegen de achtergrond van de grote gebeurtenissen van de 20ste eeuw

Ik mocht het boek 'Winteruren' van Filip Bastien lezen dankzij 'De grenzeloze leesclub' die ons weer een prachtig boek wist voor te leggen. Dank je wel Erna en Anya, dank ook aan de uitgeverij en uiteraard aan de auteur Filip Bastien, die ook actief reageerde in de leesclub en ons leesplezier nog vergrootte door zijn spontane antwoorden. Richard Van Waeyenberg zit aan het sterfbed van zijn echtgenote Anna-Maria. We schrijven 1989. Werchter, België. Richard is dan een zeventiger die zijn leven de revue laat passeren, nadat hij een postkaart kreeg van zijn jeugdliefde, Josephine, alias Fientje, die hem vraagt om een laatste ontmoeting maar daar wordt Richard verscheurd tussen zijn wens om het vliegtuig op te stappen en zijn verantwoordelijkheidsgevoel, dat hem zegt dat hij Anna-Maria niet in de steek kan laten. Het verhaal van de ontmoeting met Fientje is lieflijk en herkenbaar. Jongetje van tien jaar dat smoorverliefd wordt op een meisje van dezelfde leeftijd. De beschrijving hoe hij probeert haar voor zich te winnen met een zak snoep is prachtig en tovert een glimlach op je lippen. De auteur neemt ons mee langs de grote gebeurtenissen die de twintigste eeuw hebben getekend en gevormd, altijd in een beeldende stijl waarbij je de indruk krijgt dat hij er zelf bij is geweest. Mooie beelden, zoals die van de Wereldtentoonstelling in Brussel, in 1958, beelden over de jeugd van zijn grootvader, begin van de eeuw en schrijnende beelden over Breendonk. De personages zijn mooi getekend, hebben diepgang, niemand is een heilig boontje, niemand de baarlijke duivel. Het is een roman die zich afspeelt tegen de achtergrond van situaties die echt gebeurd zijn, wat het heel bijzonder maakt, naar mijn gevoel. Als je tijdens het lezen soms teruggekatapulteerd wordt naar je kinderjaren omdat je een bepaald woord leest dat je toen gebruikte en nu al vele jaren niet meer, dan doet dat iets met een mens. Er duiken meteen herinneringen op. Richard is een twijfelaar. Dat maakt hem soms tot een heel sympathiek mens, heel gevoelig en soms heb je de neiging hem een schop onder de k.. te geven en te zeggen 'komaan man, zeg, beslis eens'. Hij is niet trots op bepaalde zaken die in de oorlog gebeurd zijn en het maakt hem alleen maar meer mens, het maakt van hem een empathisch iemand, hoe raar dat misschien ook moge klinken. Een roman over het zoeken naar liefde en warmte, met vallen en opstaan, tegen de achtergrond van de grote wereldgebeurtenissen. Als debuut kan dit tellen. En hoé. Ik vind het een prachtig boek en hoop nog meer van de auteur te kunnen ontdekken! Dank je wel, Filip Bastien!